Ik keek He’s All That zodat jij dat niet hoeft te doen

Hier had ik zó’n zin in. Oprecht goede hoop. Nee, tuurlijk werd het geen Oscarnominatie, maar ik dacht dat het wel een beetje in de categorie zou vallen van To All The Boys I’ve Loved Before ofzo; gewoon een vermakelijke film. Maar jeetje, jongens, ik heb dit weekend dus He’s All That gekeken en ik vind er nogal wat van. Bij deze wil ik jullie er toch een beetje voor behoeden om niet dezelfde fout te maken als ik. Het beste zal zijn om deze hele film gewoon te skippen, maar als je het hierna nog aandurft: weet waar je aan begint.

He’s All That is een remake van de film She’s All That uit 1999, met Freddie Prinze Jr. en Rachel Leigh Cook in de hoofdrol. Méga leuk dat die laatstgenoemde ook in deze nieuwe versie is te zien, die Addison Rae (juist, die TikTokker) in de hoofdrol heeft. Ze speelt namelijk haar moeder. Ik snap dan weer echt totaal niet waarom haar personage niet hetzelfde is. Ze hebben dezelfde actrice kunnen strikken en dan geef je haar zo’n kleine rol die ook nog eens níets met haar personage Laney Boggs van het origineel te maken heeft? Snap ik niks van. Zeker niet omdat Rachel Leigh Cook eigenlijk de enige is in deze film die daadwerkelijk kan acteren.

Want Addison Rae is leuk. En vrolijk. Echt een mooie meid met veel uitstraling. Maar holy shitballs, wat kan zíj niet acteren. Wanneer ze verrast moet doen, verdrietig moet zijn, blij, boos: álle emoties zijn precies hetzelfde. En dat is best raar, aangezien ze eigenlijk gewoon zichzelf speelt: Padgett Sawyer is in He’s All That een social media influencer die daar haar geld mee verdient. Dat komt goed van pas, want haar moeder is verpleegster en haar vader woont in Florida. Dat is blijkbaar zo schandalig dat ze al jaren doet alsof ze in een chic appartementencomplex woont, in plaats van in een ‘gewoon’ huis. Wanneer ze daarmee door de mand valt, zijn er eigenlijk… Geen consequenties. Heel weird.

Maar goed, Padgett heeft de weddenschap met een vriendin-die-later-een-heks-blijkt-te-zijn-wat-iedereen-al-ziet-aankomen dat ze van elke gast een hottie kan maken, en in dit geval is dat Cameron. Het zit namelijk zo: Padgett ging live op haar Insta om haar vriendje te verrassen, maar vond hem in bed met een ander meisje en dat was voor háár heel gênant. Op één of andere manier niet voor de gast in kwestie. Sterker nog: ze verloor hartstikke veel volgers. Whut? Ja, want toen ze moest huilen vanwege het vreemdgaande vriendje kwam er snot uit haar neus. Ennnn weg volgers. Ja, He’s All That is echt onwijs realistisch.

Nou goed, Cameron wordt dus de weddenschap en al ziet iedereen dat hij een ontzettend slechte pruik draagt, hij wordt pas echt een knapperd wanneer hij zijn haar knipt (oftewel: de pruik afzet) en zich een keer goed scheert. That’s it. Sorry, iedereen zag al van kilometers afstand dat dit gewoon een knappe vent is. Hij komt natuurlijk achter de weddenschap en dat zorgt dan gelijk voor één van de weinige leuke momenten in de film: ‘Am I a f*cking bet?!’ schreeuwde Laney Boggs in het origineel en hij kopieert die zin gewoon woord voor woord. Da’s toch leuk.

Padgett is dan bang dat ze haar liefde kwijt is, maar aangezien Addison Rae geen emotie in haar acteerwerk kan stoppen merken we daar niet zo heel veel van. Sowieso gebeurt dit allemaal in twee weken, hè. Binnen die tijd is ze haar ex alweer vergeten en ook nog eens halsoverkop verliefd geworden op een ander. Geef mij zo’n heartbreak, zeg.

Cameron is boos, zo’n vijf minuutjes, tot Padgett voor de hele school haar echte Insta-foto’s laat zien, waarop ze nog steeds bloedmooi is. Cameron beseft dat ze toch écht meant to be zijn en komt haar op school halen. Op een paard. Oh ja: Cameron is paardengek en heeft een paard van de manege meegenomen, as you do op de middelbare school als je je high school crush terug wilt veroveren.

Eindoordeel: Nope. Nope, nope, nope. Twee knappe mensen zonder elke vorm van chemie, dat is dan ook wel weer een unicum. En nog het allerverschrikkelijkste is dat slechte editwerk: zó vaak hoor je personages praten maar zie je hun lippen niet bewegen. Aaargh. En dan te bedenken dat deze film van de makers van Mean Girls is. Je kan die beter nog een keer kijken dan je tijd hieraan te verdoen.