Ik probeerde hasj om mijn slaapprobleem te verhelpen

Slapen is voor mij altijd een opgave geweest. Begrijp me niet verkeerd: ik vind het leuk, hoor. Hartstikke leuk zelfs. Als ik het eenmaal aan het doen ben en het ook blijf doen. Want in slaap vallen en in slaap blijven… Ik vind het een gave als je het kan. Het lukt me niet en het is me nooit gelukt. Je zou kunnen zeggen dat een pluspunt daarvan is dat ik het gewend ben om met minder uren te slapen en in mijn studententijd heb ik daar wel echt maximaal gebruik van gemaakt, maar nu die Big 3-0 is aangetikt (en eerlijk gezegd die jaren ervoor ook al) is het allang geen handig dingetje meer.

En zoals je weet: als je misschien ook moeite hebt (gehad) met slapen, dan begin je vaak standaard met melatonine. Nu was ik daar al redelijk sceptisch over en toen besloot ik ook nog eens geen research te zien, wat resulteerde in het feit dat het een volslagen fiasco werd. Wat blijkt: als je eenmaal te veel van melatonine neemt, krijg je een averechts effect, dus dan kun je al helemáál niet meer slapen. HAHA. En ik maar denken: hoppa, ik neem nog wat meer want het werkt écht niet. Nou goed, toen ik eenmaal de juiste dosis te pakken had (rond de 3 mg) kwam ik er alsnog achter dat het voor mij geen wonderen verrichtte.

Hetzelfde geldt voor slaappillen: die werkten wel, maar zijn héél verslavend (en je bent er al gauw na een week dagelijks gebruik verslaafd aan — dat mag dus ook echt niet) en ook niet echt een oplossing. Nu kreeg ik daar ook nog eens nachtmerries van, black-outs (ZO. Veel. Online. Geshopt) en ik werd er ook best wel gaar wakker door. Door naar de volgende optie, ik wist alleen niet zo goed wat die was.

Toen kwam een vriend van me met de suggestie of ik niet een keer hasj wilde proberen. Hij had zelf ook wel eens slaapproblemen gehad en dit werkte voor hem top. Laat ik even voorop stellen dat ik nooit een blower ben geweest. Bij mij op de middelbare school verzamelden die zich altijd rondom de skatebaan en je kon mij eigenlijk standaard vinden in de kantine waar het eten was.

Mijn eerste gedachte was dus ook: nee joh, dat is echt niets voor mij. Maar ik was wanhopig. Na vijf uur pakken in drie nachten zag ik er zo ongeveer uit als je zou denken (it was not pretty) en belde ik hem op: kom die joint maar brengen.

Dus gisteravond voelde mijn inner zestienjarige zich heel rebels en stak ik die joint op, verwachtend dat het echt méga veel impact zou hebben (“nee, dat is wiet,” vertelde m’n vriend me). Nou, die knaller kwam niet, maar ik was me toch relaxt, joh. Ik heb een Netflix-serie gekeken en ben en was zó content.

Voor het gemak had ik The Office opgezet, want ja, die is altijd prima, maar ik zou je niet per se kunnen vertellen welke afleveringen ik heb gekeken. Ik was helemaal zen, half slapend, een beetje voor me uitstarend. En vooral dus heel zen en heel content met de gang van zaken. Maar of ik er beter van sliep? Neuh. Maar het zat me wel minder dwars.

Eindoordeel: 7/10 would recommend, volgende week ga ik weer iets anders proberen tegen slaapproblemen. Suggesties zijn meer dan welkom.