Ik vertrek, de naklets

Wat dóe je je kinderen aan? Bij Ik Vertrek kunnen de ingrediënten variëren, het recept is hetzelfde. Veel och en ach en gelukkig zij wel en ik niet, een vleugje jaloezie en dan afmaken met een snufje leedvermaak, een drupje medelijden en een flinke scheut liefde en respect voor de Vertrekkers in kwestie.

Gisteren gluurden we weer even binnen bij de familie Henebiens die het plaatsje Mallnitz, in Oostenrijk koos als vaste verblijfplaats. Ik gruwelde en gromde, want zo’n wintersportplaatsje vind ik een week leuk, twee wordt al veel, maar langer… Brr. In mij huist geen Heidi (van Klara, weet je nog?) die door de bergen dartelt op zoek naar een geitje. Ik had ook medelijden met de kinderen die een dorpsschooltje in werden geduwd (en werden verwelkomd door een juf met Heidi-vlechtjes, helemaal in character) en het zowel voor- als achteraf ‘ontzettend stom’ vonden. De arme schaapjes. Omdat je ouders zin hebben in een avontuur wordt jouw leven over de kop gehaald. Afijn.

Even wat me opviel:

• Vond jij niet ook dat mevrouw Henebiens een stuk leuker was dan meneer? En geduldiger. Die krijgt de ene kat na de andere en een ‘sorry’ zit er zelden bij, want zij had natuurlijk meteen door dat de boiler stuk was als het water minder warmte geeft dan normaal.
• Hoe veerkrachtig kinderen zijn. Een jaar later spreken ze de taal, hebben ze vriendjes en gaat het allemaal wel weer.
• Dat lang haar mevrouw Henebiens hartstikke goed staat. En de marinière-Chanel-look trouwens ook, ik vind haar een dotje.
• Dat je dus ook lokaal business maakt door mee te doen met het dorp. Dat gaat verder dan stroopwafels of bloembollen geven terwijl je je door hun taal heen hakkelt integreren kun je leren. De Henebientjes spreken de taal en mevrouw Henebiens gaat gewoon na een veertienurige werkdag op het fietsje naar het dorpskoor om daar even in dialect mee te zingen. Kijk, zo krijg je ook de burgemeester je terras op.
• Dan het andere gezin dat aan het eind proostte met twee plastic bekers. Jongens, kon dat niet wat feestelijker?
• Een boerengolfbaan in Spanje, wie weet wordt het een hit.
• ‘Gelukkig hebben we een grote tuin’, best een goed antwoord op de vraag: hoe redt jullie relatie het?

Ik Vertrek was weer smullen, met als iedere week de terugkerende conclusie: ik blijf nog even.