Jezelf voorstellen zonder je baan te noemen

Tot nog niet zo lang geleden zei ik altijd: “Hi, Ik ben Adeline en ik ben chef redactie van twee online magazines.” Maar toen dat ineens niet meer zo was, wist ik even niet meer wat ik moest zeggen. Freelance schrijver, zelfstandige of misschien gewoon dat ik verslaafd ben aan waterijs? Ik had een dikke vette error. Wat voor best wel bijzondere situaties zorgde bij een ontmoeting, trouwens.

Mijn werk is onderdeel van mijn identiteit, daar is natuurlijk niks mis mee. Maar ik ben toch wel meer dan mijn naam en mijn baan? Zo krijg ik nooit genoeg van een net een beetje uit de hand gelopen avond met vrienden. Ik doe een poging om Grieks te leren, maar ik ben nog steeds op pagina tien van het boek. Op mijn 32e besloot ik ineens een tatoeage te nemen tijdens een trip in Kopenhagen. Ik sta bekend om mijn voorliefde voor eten en wijn. Het liefst plan ik tijdens mijn reis mijn volgende reis. Op vakantie lees ik één boek per twee dagen. En dit alles zegt meer over mij dan wat voor werk ik doe.

In de hele riedel hiervoor heb ik het nog niet eens over de liefde, over familie of over mijn vrienden gehad. Allemaal dingen die iets over jou en mij als persoon zeggen. Komt het doordat we leven in een maatschappij waarin je baan je status geeft of is het omdat we minimaal 40 uur per week ons werk worden? Het is alsof je bij een kennismaking een succeslabeltje aan jezelf hangt en als ik er wat langer over nadenk, is dat best wel gek.

Werk is status geworden, legt directeur arbeidsmarkt en MVO Randstad Groep Nederland Marjolein ten Hoonte aan evajinek.nl uit. De industrialisering zou de oorzaak kunnen zijn, omdat we vanaf die tijd steeds langere werkdagen zijn gaan maken. Maar uit onderzoek blijkt dat maar liefst 80 procent van de werkende mens hun levensvreugde níet uit werk haalt. Waarom zou je dan in vredesnaam bij een ontmoeting beginnen met te zeggen wat voor baan je hebt?

Het lijkt me tijd voor een challenge. Probeer jezelf de komende vijf keer bij een kennismaking eens níet voor te stellen met je naam en je baan. Ik denk erover om te zeggen “Hi, Ik ben Adeline en ik ben deze maand voor het eerst in mijn 34-jarige leven begonnen met Friends kijken.” Of: “Adeline, aangenaam. Ik ben echt ontzettend bedreven in wijn drinken op een terras.” Het zal mij benieuwen hoe mensen dáár op gaan reageren. Al lijkt het me zelf heel gezellig om met zo iemand te praten, maar wie ben ik?