Kan iemand me uitleggen waarom rampfilmpjes worden gedeeld?

Ook ik zat gisteren vastgeplakt aan m’n telefoon. Alle nieuwssites verversen, op Google zoeken of er op een andere site iets nieuws stond en maar hopen op iets van goed nieuws. En ja, ook ik zat voor de buis bij de persconferentie, waar Halsema ons vertelde dat Peter R. de Vries aan het ‘vechten voor zijn leven’ was. Ergens een opluchting: hoop. Hoop dat het goed kan komen.

Maar ik moet zeggen dat ik gisteren ook een hele lelijke kant heb gezien. Want hoe fijn sociale media ook zijn om overal van op de hoogte te blijven, hoe blij ik ook ben dat nieuwssites zo snel mogelijk worden geüpdatet met het laatste nieuws, gisteren gebeurde er weer iets wat ik nooit zal begrijpen. En ik wil het liefst alles begrijpen, ook als ik het er niet mee eens zal zijn. Maar hier kan ik gewoon niet bij.

Die filmpjes. Kan íemand het me uitleggen? Wat bezielt je als je zoiets meemaakt en jouw eerste ingeving is: even gelijk filmen? Wat gaat er dan door je heen? Daar ligt iemands vader, iemands vriend, iemands man: een persoon. Dat je dan gaat filmen en ook nog eens dichterbij probeert te komen om degene beter in beeld te brengen: ik kan het me — gelukkig — niet voorstellen. Dat je vervolgens iemand een appje stuurt met dit filmpje erbij. Wat zet je erbij als tekst? Vind je nou écht dat je dan zelf lekker bezig bent?

En dat iedereen het dan massaal doorstuurt. Ik durf te wedden dat de overgrote meerderheid daar niet eens over nadenkt en maar gelijk op ‘doorsturen’ klikt. Want als je er nou eens bij stil staat, dan mag ik hopen dat je een andere keuze maakt. Waarom wil je per se dat andere mensen dit zien? Wie wint hier iets mee?

De website GeenStijl heeft het filmpje op moment van schrijven nog steeds op hun website staan en op Twitter is ook een aantal keer gereageerd dat dat zo hoort, want ‘zij geven gewoon het nieuws weer’ en zeggen dat wij het recht hebben om op de hoogte te blijven. Waarom wij het recht zouden hebben om deze beelden te zien, dat ontgaat mij persoonlijk volledig. Dergelijke beelden dragen niets bij aan het nieuws. Aan het schokkende nieuws dat Peter R. de Vries slachtoffer is geweest van een laffe, kansloze aanslag.

Ik hoop dat de meeste mensen die het filmpje hebben gekregen het niet hebben doorgestuurd. Of je het hebt bekeken of niet, zorg ervoor dat die enorme kettingreactie van doorsturen dan bij jou stopt. En mocht je denken: wat voor kwaad kan het?, denk dan maar eens aan degenen die het slachtoffer liefhebben. Zijn geliefden en familie. Om iemand zo terug te zien, dat gun je denk ik niemand.

Om toch nog even luchtig af te sluiten is er nog een klein dingetje dat ik ook niet snap. Bij dergelijke gebeurtenissen (die toch wel het hele land shockeren), worden we — bijvoorbeeld door het AD en RTL Boulevard (al heeft die laatstgenoemde het weer offline gehaald) — getrakteerd op artikelen waarin ze opsommen hoe BN’ers op deze gebeurtenis reageren (spoiler: ze zijn allemaal in shock, net zoals alle niet-BN’ers). Wat voegen de reacties van bekende Nederlanders nou weer toe aan de hele situatie?

Vandaag zijn mijn gedachten bij Peter R. de Vries, en bij zijn vrienden en familie.