Kappersgeheimen: alles wat je moet weten over extensions
Vroeger droomde ik altijd al van zo’n weelderige bos haar. Liefst nog een beachy wave erin, altijd de mooiste highlights… Kortom: nooit een bad hair day. Nu had ik die weelderige bos misschien wel gekregen als ik niet in mijn tienerjaren obsessief m’n haar verfde. Ik heb serieus alle kleuren wel gehad. Zwart, per ongeluk zwart, donkerbruin, lichtbruin, per ongeluk rood, nee: ik liep er niet altijd even charmant bij met m’n haarkleuren. En dan toch uiteindelijk altijd weer naar m’n natuurlijke blond willen gaan. En je hele haar dood hebben geverfd in al die jaren. Zo zonde.
Nu ben ik ouder en wijzer maar die droom is er nog steeds. Dus zat er maar één ding op: extensions. Dat is misschien even een uitgave, maar ik kan inmiddels echt niet meer zonder. Maar ook hier ben ik in het begin even een beetje de mist in gegaan, en gewoon de eerste de beste optie genomen. Microringen dus, die — op z’n zachtst gezegd — niet heel goed voor m’n haren waren.
Dus ik zat braaf met die extensions bij m’n kapper in Amsterdam, die er nog wat highlights voor me in zou doen. Wat denk je? Vliegt m’n haar in de fik. In. De. FIK. Paniek alom uiteraard en ik zag die weelderige bos letterlijk in vlammen opgaan. Bleek dus dat ik niet helemaal de juiste inkopen had gedaan en er een flink percentage plastic zat in dat blonde haar.
Redelijk traumatisch vond ik zelf, dus ik bedacht dat het misschien beter zou zijn als ik geen beslissingen als dit meer ging maken over m’n haar. Dus ik gaf Bryan en Justin alle macht: doen jullie maar wat jullie denken dat het beste is. Zolang ik maar die bos krijg. Jullie weten het sowieso beter dan ik.
En dat wist-ie ook. Met tape extensions zorgt hij nu al een hele ruime tijd dat ik dus wél die good hair days heb en elke keer dat ze zijn vervangen is m’n haar niet beschadigd geraakt. Dus mocht je ook denken aan extensions (ik kan het ten zeerste aanraden): tape extensions is the way to go.
Bij mijn kapper, BRUSH Hair & Make-up in Amsterdam, waren ze — en ik dus ook als drager — een echte early adapter qua dit soort extensions. Sterker nog, de eerste in Nederland. De techniek hebben ze geleerd in Australië en ze gebruiken echt alleen nog maar deze soort. Omdat het niet schadelijk is voor je haar, omdat het duurzaam is én van goede kwaliteit.
Qua verzorging is het ook niet heel moeilijk (wat bij de microringen bij mij nog wel eens anders was), want je kan gewoon alles ermee doen. Zelf gebruik ik verzorging van Gisou en borstel ik het goed — want dat laatste is eigenlijk de enige vereiste om ervoor te zorgen dat je extensions mooi blijven. Kind kan de was doen, dus.
Zoals de naam al zegt is het daadwerkelijk een tape die op je haar wordt vastgezet. Die zit dan enorm dicht op je aanzet en groeit dan dus met je haar ook mee uit. Daarom moet je elke acht tot tien weken weer even terug om ze omhoog te zetten. Yes, dat betekent dus niet dat je gelijk weer nieuw haar krijgt: dit is van zulke goede kwaliteit dat je er tot wel een jaar mee kan doen.
Dat vond ik zelf ook echt een groot pluspunt, omdat mijn plastic microringenhaar (heb er af en toe nog steeds nachtmerries van) echt zó pluizig en droog werd. Het zag er eigenlijk niet uit. En dat is zo zonde, want ik ben nog nooit zo blij met m’n haar geweest als toen ik een volle bos had. Dus mocht je erover nadenken om ook extensions te nemen: doe goed je research. Leer van mijn fouten. Enne, je kan altijd Bryan en Justin een berichtje sturen, want die geeft met liefde nog meer uitleg.
Dit bericht op Instagram bekijken
