Lichaamstaal om op te letten nu we de handdruk missen

Het was altijd zo’n fijne indicator. Bij een ontmoeting schudde je iemand de hand en je wist meteen wat voor vlees je in het kuipje had. Draaide een persoon je hand met grof geweld naar beneden, was het een laf en plakkerig vingertje schudden of werd je hand aan diggelen geknepen? De lichaamstaal vertelde je genoeg.

Because of corona kunnen we weinig meer zeggen over de handdruk, maar natuurlijk heb je genoeg andere foefjes om dit te ontdekken. Ik vroeg lichaamstaaldeskundige Denise Dechamps van Body Language Academy wat hetzelfde zegt als een knijper of dat slappe handje.

Het dominante type
‘Een man of vrouw die normaal dominantie laat zien in een stevige handdruk doet nu andere dingen. Zo is handen in de zij plaatsen het jezelf letterlijk sterk maken in dierentaal. Je beschermt je torso niet maar neemt ruimte. Je kunt dit zijn als vervanger van de krachtige handdruk, zeker als iemand de kin ook iets omhoog heeft. Kruisdisplay is er ook eentje. De benen staan wijder dan de heupen en in sommige gevallen kantelt iemand het bekken om het kruis te displayen, wat een duidelijk signaal van dominantie is. Hoe meer je deze tekenen ziet, hoe waarschijnlijker iemand normaal gesproken in je hand knijpt bij het geven van een hand.’

Handen in de lucht
‘Normaal gesproken geef je de handen iets te doen, maar nu kun je er een persoonlijkheid in zien. Zo is iemand die met de handpalmen omhoog gebaart veel minder dominant. Door je polsen te laten zien geef je een kwetsbaar deel van jezelf bloot. Het is veel minder dwingend dan iemand die met de handpalmen naar beneden beweegt, dan ben je meer sturend in een gesprek. De handpalmen naar beneden betekent: het is al besloten, die persoon bepaalt hoe het gaat lopen. Hoe losser de polsen en hoe ronder de bewegingen zijn, hoe slapper de handdruk zou zijn. Je hebt bijvoorbeeld ook mensen die alleen de vingers schudden, wat kan betekenen dat je jezelf niet helemaal geeft. Iemand houdt dan bijvoorbeeld wat afstand, omdat de persoon de klik of het vertrouwen nog niet helemaal voelt of omdat een persoon introvert is.’

Het thuishonk
‘Net als in sport heb je een basis in lichaamstaal, een soort thuishonk. Meestal is ons thuishonk de handen losjes ineengeslagen voor je buik. Niet te verwarren met een barrière optrekken, zoals bijvoorbeeld een tas voor je borst houden. Dit doet iemand om zichzelf te beschermen. Het kan ook met blaadjes of een notitieboek. Hoe hoger die barrière opgetrokken wordt, des te hoger de spanning, stress of emotie bij een persoon is.’

Een elleboogje geven
‘De elleboog is een lastige. Het lost een deel van het probleem in begroeten op, alleen zegt het zo weinig. Als jij heel hard knijpt dan doet dit pijn. Ik koppel Adeline dan aan pijn, waardoor we geen fijne start van onze relatie hebben. Hoe meer pijn een handdruk doet, hoe meer je dat opslaat. Net als bij slappe handjes, dan maak je geen verbinding. Eigenlijk is de perfecte handdruk als het knijpen in een perzik in de supermarkt. Je houdt vast en geeft een beetje druk om verbinding te maken. Dat moment mis je nu. Het elkaar aanraken is belangrijk om te zien of iemand oké is en tot dezelfde stam hoort. Een ellenboog is in de basis een wapen en daardoor minder vriendelijk, net als de boks. Het vervangt voor nu een handdruk, maar er is geen verstrengeling. Je kunt wel aan de ruimte die een ellenboog inneemt zien of iemand dominant is of niet. Geeft iemand met een flinke zwaai en de flank bloot een elleboog, dan neemt diegene veel ruimte en is hij of zij waarschijnlijk dominanter. Draait iemand de torso of draait iemand helemaal weg? Dan is er minder verbinding en is die persoon waarschijnlijk minder dominant.’

Wat het hoofd zegt
‘Aan de stand van het hoofd, ogen en wenkbrauwen is ook te zien of iemand benaderbaar is. Houdt iemand het hoofd recht, dan is dat een leidend gebaar. Heeft iemand het hoofd schuin, dan is dit een teken van benaderbaar zijn. Net als bij de wenkbrauwen, want iemand die de wenkbrauwen optrekt is onderdaniger dan iemand die de wenkbrauwen naar beneden houdt. Iemand die een zachte handdruk geeft houdt nu het hoofd schuin, geeft de hals bloot, plaatst de heupen naar buiten en praat los met de polsen.’