Mijn kinderwens: “Ik had nooit gedacht dat dit bij mij zo zou zijn”

Van voormalig model naar voedingsconsulent, Michelle den Hollander vloog de wereld over van shoot naar show, maar kende ook de struggles van de ‘juiste’ maten hebben. Dit bracht haar waar ze nu is en op Amayzine geeft ze tips.

Het is een wens die mijn vriend en ik al langer hebben, maar tot een paar maanden terug ging die wens niet in vervulling. Hij en ik zijn nu bijna acht jaar samen en in oktober 2018 waren we toe aan een volgende stap. Onze wens was om een kleintje te krijgen.

Ik vind het best lastig om mijn verhaal op papier te zetten en te delen want: what a ride. Een kind neem je namelijk niet en krijg je ook niet zomaar. Ik wist dit en zei het ook altijd, maar ik dacht nooit dat het zo letterlijk voor mij zou gelden. Niets was minder waar. Na een half jaar stoppen met de pil was mijn menstruatie nog steeds zo onregelmatig dat ik toch maar even aan de bel trok bij mijn huisarts. Het jarenlange gebruik van de pil, was de eerste reactie, maar na aandringen kreeg ik toch een doorverwijzing voor de gynaecoloog.

Eerst moesten we een formulier invullen en daarna konden we samen op afspraak. Voor ik het wist zaten we in de mallemolen om zwanger te raken. Ik bleek PCOS te hebben. De gynaecoloog gaf me twee keuzes: of weer aan de pil gaan of starten met medicijnen om een goede eisprong te krijgen die bevrucht kon worden.

Even een korte uitleg: PCOS is de afkorting van Ply Cysteus Ovarium Syndroom. Het is dus geen ziekte maar een syndroom. Dat betekent dat er sprake is van meerdere symptomen die niet allemaal bij elke vrouw tot uiting komen. PCOS uit zich dus bij iedere vrouw anders. Het kan een verminderde of ontbrekende eisprong zijn, veel lichaamsbeharing, acne, kaalheid, een te hoog vrij-testosterongehalte in het bloed of meer dan twaalf cysten per eierstok. Dit stelt een arts vast met behulp van een echo.

Ik ging van ‘ik stop met de pil en we zien wel’ naar ‘spontaan zwanger raken zit er niet in’. Dat de enige optie een medisch traject in het ziekenhuis was kwam als een donderslag. Oef, wat had ik toen graag geweten dat er ook andere keuzes zijn. Maar onze kinderwens was er en dus stapten we een traject in van medicatie, veel echo’s en nog veel meer zwangerschapstesten.

Vorig jaar februari was het zover. Mijn vriend en ik konden onze ogen niet geloven. Een positieve test. Totaal onverwacht, vooral omdat we door onze vakantie drie vroege testen deden. De positieve test was middenin onze wintersportvakantie met familie, dus we moesten het meteen delen. Wel bizar, maar ook fijn en bijzonder.

Vooral door het traject daarna, want de weken tot de eerste echo waren ongekend spannend. Misselijk van de zenuwen en angst gingen we naar het ziekenhuis. Een week later nog een keer en toen een week later weer. De zwangerschap bleek niet goed te gaan, de embryo groeide niet verder dan de grootte van een maanzaadje. We moesten de zwangerschap afbreken.

Volgende week: het vervolg van het verhaal van Michelle.

Elke twee weken deelt Michelle op Amayzine tips over gezond leven, knowhow over gezond eten en haar eigen verhaal. Nu al nieuwsgierig? Lees je alvast in op Michelle’s Good Food.