Morgen weer D-Day: mogen de terrassen eindelijk open?

Mijn houding is al een paar maanden hetzelfde: niets verwachten, dan kan het alleen maar meevallen.

Maar toen ik las dat de terrassen 21 april weer zouden openen, liet ik die houding even varen. Want natuurlijk sprong ik gelijk een gat in de lucht: ein-de-lijk weer naar het terras! Wat een feest. Dat je gaat zitten, aan een tafeltje en dat iemand je bestelling komt opnemen en die dan ook weer komt brengen. Ja, echt, die hele ervaring mis ik zó.

We weten allemaal natuurlijk hoe dat is gelopen, want om met Trump te spreken: het was fake news. Of nou ja, het was eventjes waar geweest, totdat Rutte en De Jonge bedachten that we can’t have nice things, en toen was dat plan van de baan. Oké, dat is flauw natuurlijk, maar zo voelde het wel even toen er een streep kwam door die 21e.

Dus ergens durf ik nu niet echt meer te juichen. Maar wat zou het toch fijn zijn… Zoals altijd het geval is bij de persconferenties (ben ik de enige die weigert het ‘persco’s’ te noemen?) lekt er van tevoren het een en ander uit. Zo ook nu: de terrassen zouden vanaf 28 april ‘onder voorwaarden’ weer open kunnen.

Haagse ingewijden zeggen dat dit plan groen licht heeft gekregen. Wat ook een heel fijne versoepeling zal zijn is het afschaffen van de avondklok. Ik ben er goed klaar mee zeg, om iedere dag op tijd thuis te zijn. Natuurlijk gaan we, als de versoepelingen doorgaan, niet gelijk van 0 naar 100, dus er wordt ongetwijfeld een eindtijd aan het openen van de terrassen gegeven.

In hoeverre zullen de uitgelekte versoepelingen fake news zijn? Demissionair minister Tamara van Ark zei vandaag dat de ziekenhuisopnames de goede kant op te lijken gaan, en dat was toch wat er nodig was? Mag ik al een beetje juichen of wordt het toch morgenavond weer een teleurstelling? Stiekem ben ik wel een beetje zenuwachtig. Weet je wat zou helpen tegen die zenuwen? Een vers getapt biertje.