Real life: “Ik lieg erover dat ik gevaccineerd ben”
Maaike heeft aan haar vrienden en familie verteld dat ze volledig gevaccineerd is, maar dat is niet waar, en ze is het ook niet van plan. Wat begon als een leugentje om bestwil en om discussie te voorkomen wordt inmiddels een steeds groter probleem.
‘Toen we in Nederland begonnen met vaccineren, wist ik al meteen: dit wil ik niet en dit ga ik ook absoluut niet doen. Het is echt niet zo dat ik een wappie ben en dat ik niet in corona ‘geloof’, maar ik wil mezelf gewoon niet laten vaccineren. Dat is omdat ik eerst wil afwachten wat het vaccin écht met je doet, en ik vind eigenlijk dat ik mezelf helemaal niet hoef te verantwoorden waarom ik iets wel of niet wil: het is toch je eigen keuze om het wel of niet te doen?
Ik merkte al snel dat mijn omgeving daar iets anders over dacht. Zij lieten zich allemaal vaccineren en waren juist heel blij dat het mogelijk was. Ik heb ze in het begin maar laten praten en ben er niet op ingegaan. Ik oordeel er niet over dat zij het wel willen, dus dan zouden ze toch hetzelfde moeten doen? Maar al snel was ik blij dat ik mijn mond had gehouden, want mijn vrienden kraakten de mensen om zich heen die, net als ik, geen vaccinatie wilden helemaal af.
Tegen mijn ouders heb ik in het begin wel eerlijk gezegd dat ik het niet wilde, maar dat viel behoorlijk slecht bij hen, zeker omdat mijn vader met zijn hartaandoening tot de risicogroep behoort. Met hen heb ik eindeloze discussies gevoerd en uiteindelijk heb ik me er maar bij neergelegd: ze gaan me toch niet begrijpen.
Dus toen heb ik maar gezegd dat ik me heb laten vaccineren. Om er vanaf te zijn. Ik dacht eerlijk gezegd dat het wel los zou lopen, maar nu het erop lijkt dat we misschien bij de horeca of evenementen ook ons vaccinatiebewijs moeten laten zien gaat dit natuurlijk voor mij uitkomen, want ik weet nog steeds zeker dat ik me echt niet wil laten vaccineren.
Toen ik deze zomer met een paar vriendinnen op vakantie ging kon ik er nog mee wegkomen dat ik alleen mijn eerste prik had gehad en dus alsnog een PCR-test moest doen. Ik voel me absoluut niet trots op het feit dat ik erover lieg, maar ik heb gewoon geen zin in die discussies en veroordelingen van anderen.
Maar ja, ik wil natuurlijk wel gewoon naar de horeca en, als het weer kan, naar de festivals. Continu blijven testen is ook nogal veel gedoe en vind ik ook een beetje belachelijk. En heel eerlijk: wat maakt het voor de samenleving nou uit dat ik geen vaccin heb genomen? De meerderheid doet het wel, en dat moeten zij weten. Maar waarom mag ik dan niet de kroeg in zonder een testresultaat óf een vaccinatie?
Ik zie heus wel de reclames met teksten als ‘alleen samen krijgen we corona onder controle’ en die snap ik, maar ik heb me tot nu toe echt wel aan de maatregelen gehouden. En als de rest zich wel gewoon vaccineert, zie ik echt het probleem niet waarom ik dat dan ook zou moeten doen.
Mijn plan voor nu is om het gespreksonderwerp zoveel mogelijk te vermijden, al is dat vaak nog best wel lastig. Ik denk eigenlijk dat het wel weer losloopt: als over een paar maanden alles weer het oude is, gaan ze er echt niet meer op letten wie wel of niet gevaccineerd is. En dan ben ik nog steeds heel blij dat ik het niet heb gedaan.’
In deze ongewone tijd vroegen we mensen om hun eerlijke verhaal. Om anderen niet te kwetsen is de naam van Maaike aangepast.