Sorry, maar sorry zeggen is slecht voor je gezondheid

De iets jongere versie van mezelf begon er bijna elke zin mee: het woord sorry. Ik gebruikte het als tiener zo vaak dat het een standaard mechanisme werd. Mijn moeder zei dan altijd: “Sorry? Daar koop ik niks voor.” En dus leerde ik het af, want waarom zou ik in vredesnaam zo vaak mijn excuses aanbieden? Dat is helemaal niet nodig en ook nog eens slecht voor je mentale gezondheid.

Vrouwen doen het trouwens veel vaker dan mannen. Ik merkte het pas weer op. Na een jaar wat minder mensen zien bevind ik me weer wat meer in gezelschap, ineens vliegen de sorry’s van vooral vrouwen me om de oren. Waarom zou je met sorry’s strooien voor dingen waar je helemaal geen sorry voor hoeft te zeggen? Het blijkt iets biologisch te zijn, want vrouwen gaan voor harmonie en proberen dus conflicten te vermijden door vooraf alvast de boel te verzachten.

Ik vind ook wel eens dingen onhandig van mezelf, zoals dágen later iemand terugbellen bijvoorbeeld of het laatste stukje kaas opeten. Het voelt soms toch een beetje lullig, maar moet je daar in alle gevallen excuses voor maken? Nee, zeggen de experts. Sorry zeggen kan je mentaal juist een stuk zwakker maken. Niet alleen in de ogen van anderen, want ook zij zien je als onzeker, maar ook voor jezelf. Als je bewust stopt met je vaak verontschuldigen, dan geeft dit je zelfs meer zelfvertrouwen en sta je stukken sterker in het leven. Wat weer goed is voor je mentale welzijn, gewoon even de optelsom maken.

Het opmerkelijke van al dat gesorry is ook dat de ontvanger er zich vaak niet beter door gaat voelen. Dat kan natuurlijk iets te maken hebben met de oprechtheid van de excuses. Als je de hele dag sorry roept bij aanvang van een zin, dan komt het ook net wat minder gemeend over. Het kán er zelfs voor zorgen dat je uiteindelijk het mikpunt wordt van iemand die het net even wat minder goed met je op heeft.

Stoppen met sorry zeggen dus, het gaat je uiteindelijk zelfverzekerder maken. Die welgemeende excuses hou je gewoon op zak voor als het écht een keer nodig is.

Bron: LINDA