Stoppen met roken deze zomer: zo lukt het je echt

Je eerste sigaret is als je eerste zoen: die vergeet je nooit meer. Ik was veertien en stond met een vriendin achter het elektriciteitshuisje bij het spoor. Ze had een sigaret van haar vader gejat. Pall Mall. Met twee bolle ruggetjes stonden we daar het ding aan te steken. Zij met de aansteker in haar hand, ik mijn handen als een kommetje eromheen om de wind tegen te houden.

Het was verschrikkelijk smerig. We moesten allebei hoesten en werden daarna heel duizelig. Tot zover de vuurdoop. En toch intrigeerde het ritueel van samen ‘een geheim’ hebben ons en gingen we vaker. De sigaretten blijven pikken van haar vader zou te veel gaan opvallen en dus werd het eerste pakje gekocht. Het eerste, waarna nog vele volgden.

Van mijn veertiende tot mijn zesentwintigste was ik verslaafd aan die stokjes. Daar kijk ik nu niet per se met een smerig gezicht op terug, maar ik voel wel: dat ben ik niet meer. And once you saw the light, dan wil je anderen helpen. Wil je stoppen met roken? Deze inzichten hebben mij verder geholpen, en wellicht doen ze dat bij jou ook.

Jij bént de verslaving niet
Jij bent veel meer. Een mens die keuzes maakt die op dat moment goed voelen. En je leest nu dit artikel, dus je bent al ergens op het punt om andere keuzes te gaan maken. Neem even hier en nu een momentje om dit in je op te nemen. Lees deze zin aandachtig door en wees trots op jezelf. Je neemt hier de tijd voor om een reden. Het proces is al begonnen.

De verslaving maakt je op dit moment een hamstertje in een ronddraaiend rat, weet je wel?  
Deze zin van antirookgoeroe Allen Carr is destijds in mijn hoofd gaan zitten: ‘Roken is alleen leuk omdat de sigaret de verslaafde voor even van het zeurende gevoel afhelpt dat er iets mist. Voor twintig minuten klopt de wereld weer. Daarna begint het zeuren opnieuw.’  En van al dat geren in dat rad word je moe. Maar weet: je kunt gewoon het rad uitstappen. Een heel andere weg gaan bewandelen.

Als roker kies je er niet per se zelf voor dat je rookt…
…je rookt omdat je verslaafd bent aan nicotine. En dat is oké, het maakt je niet ‘zwak’. Zolang we leven blijven er challenges op ons pad komen. Groeimomenten. Keuzes om van te leren. En wat betreft het roken weet ik inmiddels dat er een switch valt te maken in je brein. Als roker zag ik de sigaret als steun en toeverlaat bij stress, verdriet, tegenslagen, verveling en eenzaamheid. Ik associeerde het roken met de leuke momenten in het leven: gezelligheid met vrienden, momenten na een etentje, tijdens een geluksmoment op reis… Maar nu zie ik in: ik heb al die dingen nog steeds. Het stoppen met roken heeft die momenten niet minder fijn gemaakt. Sterker nog: je voelt je vrijer.

Ook stelde ik mezelf de vraag: past dit nog langer bij je?
Er zijn zeer weinig serieuze rokers van boven de dertig, misschien wel geen, die zich niet schuldig voelen over de schade die zij zichzelf toebrengen. Precies in dat stadium bevond ik me begin 2019, denk ik. Ik raakte me ineens verdomde bewust van mijn sterfelijkheid. Dacht ineens aan de toekomst, aan mijn longen, aan eventuele kinderen. Vraag jezelf daarom af: ben jij nog die roker? Of is het idee dat je er afstand van moet nemen gewoon spannend? Word jij hier gelukkig van? En als je het antwoord weet, wil je je daar dan niet naar gaan gedragen?
 
Je bent het waard om voor jezelf te kiezen
Veel mensen leven niet naar de uitkomst van het stoppen toe, maar zoeken ergens along the way naar de bevestiging dat ze het niet waard zijn. Wat je dan ook weer terugziet in de uitkomst van het niet-stoppen. Je ziet aan de hand van de uitkomsten in je leven altijd wat onze werkelijke intentie is geweest. Ook al droom je van een andere realiteit (geen sigaretten meer aanraken), als je er niet écht naar handelt, zul je de uitkomst niet verbeteren. Jij moet het jezelf waard vinden. En je bént het waard!

GO FOR IT!