Ik heb nog wel een paar dingen op mijn bucketlist staan. Een paar maanden in Firenze wonen met mijn gezin (en dat mijn meisjes daar dan kunstgeschiedenis en Italiaans studeren en Flo, mijn liefde en ik ons vooral bezighouden met wat en waar we zullen gaan eten), een eigen Amayzine huisparfum (en geurkaars), een eigen paard (ooit, ooit, ooit) en, dromen is gratis tenslotte, een eigen wijnhuis.

Ik ben een beetje in de buurt, want ik heb een dierbare kennis met een eigen wijnhuis: Fleur de l’Amaurigue. Dat klinkt bijna net zo goddelijk als het smaakt. Fleur is de perfecte brand ambassador van haar rosé (ze hebben ook rood en wit, maar de rosé is toch hun classic). Met haar vuurrode krullen en haar lange gestalte is ze net zo sprankelend als haar wijn.

Vorige week kreeg ik een doosje bezorgd. Zomaar. Met wit voor mijn lief, rosé voor mij en om het nog even af te maken een beeldschone fles olijfolie. Van haar eigen domaine. Moet dus ook op mijn bucketlist. Maar tot die tijd heb ik die van Fleur en die is perfect.