Topzakenvrouw deelt haar tips

Teresa Pham: director bij Michael Page
Man: Rudy Spinola (43) | Dochter: Evelyn (19) | Zoon: Julian (6)

Ga er maar aan staan: je hele hebben en houwen achterlaten, inclusief die wereldbaan, en met je tienjarige dochter de liefde achternagaan en aan de andere kant van de wereld weer die topjob toucheren. Teresa Pham, director van Michael Page, deed het. En hoe.

Integreren kun je leren
‘Ik heb de loterij gewonnen met Rudy, mijn man. Na een jaar long distance dating heb ik mijn baan opgezegd en ben ik met mijn dochter van Melbourne naar Rotterdam verhuisd. De eerste periode heb ik niet gewerkt en wilde ik er helemaal voor Evelyn zijn. Pas toen zij helemaal haar draai had gevonden, begon ik weer om me heen te kijken. De beste manier om te integreren is om te werken met mensen. Aanvankelijk heb ik nog nagedacht om misschien iets totaal anders te gaan doen dan recruitment, maar weet je, deze baan behelst alles. Praten met mensen, het contact met klanten, die perfecte match vinden, financiën; ik vind het allemaal even heerlijk.’

Dit is pas een sterke vrouw
“Het is natuurlijk niet altijd makkelijk om je familie achter te laten. Ik mis huwelijken en geboortes. Mijn moeder is één keer in Rotterdam geweest want ze is niet zo reislustig, maar we hebben heel veel contact. Als mensen zeggen dat ze het knap van mij vinden, denk ik aan mijn moeder die uit Vietnam is gevlucht naar Australië met een baby (ik dus) van zes maanden oud. Toen we uiteindelijk in Australië aankwamen, was ik negen maanden oud. Ze heeft drie maanden met een baby moeten reizen zonder dat ze wist waar ze terecht zou komen. Als je daarnaar kijkt, is mijn overtocht kinderspel.’

Weer onderaan beginnen
‘Ik werd benaderd door Michael Page, maar wel voor een heel andere functie dan waar ik uit kwam. Een veel lagere ook. Dat vond ik even lastig, maar ik bedacht meteen: fair enough, ik moet me hier opnieuw bewijzen. En dus heb ik de mouwen opgestroopt en het gedaan. Na zes jaar was ik de director.’

Women on top
‘Mijn rol als moeder, als vrouw is net zo belangrijk als mijn rol als director. Je bent meer dan je baan, alles wat je doet vormt je. Ik heb veel vrouwen om me heen in topposities die hun seat at the table hebben verdiend. Ik geloof ook in flexibiliteit en verandering. Zo is het nu best gebruikelijk dat mannen een ‘papadag’ hebben waardoor vrouwen meer kunnen gaan werken. En ik vind het ook helemaal niet vreemd als vrouwen hun carrière even op pauze zetten wanneer ze kinderen krijgen. Ik geloof dat de lessen die het moederschap je leren je later, als je weer op ’play’ drukt, weer heel snel terug in het zadel zullen helpen. Ik geloof ook dat vrouwen die rijper zijn en kinderen hebben gekregen sommige kwesties weer sneller zullen kunnen aanpakken dan daarvoor.’

Dit is inclusiviteit
‘In je privéleven neig je ernaar om dezelfde types om je heen te verzamelen: mensen met dezelfde interesses, hobby’s en vergelijkbare leefsituaties. Op het werk is het belangrijk om zoveel mogelijk verschillende mensen bijeen te brengen omdat dat zorgt voor draagvlak en begrip. Inclusiviteit betekent voor mij dat je allemaal deel uitmaakt van een groter geheel. Dat gaat verder dan alleen geslacht. Ik streef ernaar om een team te hebben waarin verschillen samenkomen. Geslacht, geloof, visie. Dat voedt.’

Waar zit jouw blues?
‘In Australië noem ik het hardship, maar het laat zich misschien het beste vertalen naar ‘blues’. We hebben allemaal een randje, een litteken van iets dat we overwonnen hebben. Ik ben altijd benieuwd naar het verhaal achter een persoon. Het verhaal van mijn moeder bijvoorbeeld, maar ook van een klant, een stagiair. Iedereen draagt meer bij zich dan wat je op het eerste moment ziet. Je verdiepen in het individu en daarvan leren, dat inspireert mij.’

Meer vrouwen aan de top, zo lukt het
‘Als eerste: shut up and listen. Mensen hebben zoveel te bieden, maar je moet er wel voor openstaan. Ten tweede: bescheidenheid is niet hetzelfde als onzekerheid. En ten derde: emotioneel zijn betekent niet dat je zwak bent. Vrouwen worden vaak gestigmatiseerd als emotioneel, huilend en zwak. Emotioneel zijn betekent ook dat je empathisch bent en dat hoeft helemaal geen zwakte te impliceren.’

Les aan mijn jongere zelf
‘Wees niet bang om te vallen. Als je valt leer je hoe je moet opstaan.’