Waarom Italianen met gebaren praten
Zet me op een terras in een willekeurige Italiaanse stad en ik kan de hele dag kijken naar Italianen die praten. Dit doen ze niet op gedempte toon, zoals wij, nee, in Italië praat men groots, met veel gebaren en mimiek. Alsof alles wat ze zeggen belangrijker is, meer indruk moet maken en vooral bol staat van emotie. Kostelijk vermaak vind ik, in tegenstelling tot ons neutrale gewauwel. Dat zie ik dus helemaal verkeerd, zegt communicatie- en cognitieonderzoeker David Peeters tegen Quest. Italianen gebruiken niet meer gebaren dan wij doen, ze zijn simpelweg opvallender.
In Nederland steken we hooguit een duimpje omhoog als vervangend gebaar voor een woord. De ssst-beweging kennen we ook allemaal en een enkeling gebruikt af en toe een snijdend gebaar langs de hals, maar die is wel heel heftig om er op dagelijkse basis in te gooien. Zo niet bij de Italianen, zij hebben in de praktijk echt handgebaren die woorden vervangen. Een teken voor perfect, een teken voor ‘wat zeg of doe je in godsnaam’, een teken voor ‘I don’t care’. Allemaal heldere handgebaren voor mensen die het snappen. Die middelste begreep ik zelfs zonder uitleg, toen we op een Italiaanse slingerweg moesten keren en klemgezet werden door een stuk of vier Italianen. Zij snapten mijn vriend die al vloekend (in het Nederlands) met handgebaren uit de auto stapte trouwens ook; wat dat betreft is zoiets dan ineens heel universeel.
Terug naar dat Italianen, die dus helemaal niet zoveel meer gebaren dan wij. Peeters legt uit dat zij de gebaren vooral groter maken, ze pakken de ruimte om het uit te beelden, waar wij in Nederland gebaren kleiner houden. Je ziet de gebaren van Italianen beter, waardoor je denkt dat ze veel meer met hun handen praten. Wat ook geinig is: Italianen vinden het schijnbaar bloedje irritant als wij die gebaren nadoen. Er rust dus wel enig copyright op de grootse gebaren.
Tot slot: waarom gebruiken we die gebaren eigenlijk? Je woorden hebben meer impact als je ze ondersteunt met een handgebaar. Zo schijnt het te werken als je een noest (een woord dat je niet zo vaak hoort) handgebaar maakt bij een woord waarvan je wil dat iemand het onthoudt. Zo zouden politici hier gretig gebruik van maken. Toch maar eens extra op letten tijdens de volgende persconferentie. Grote kans dan Rutte iets noests doet als hij zegt dat we thuis moeten blijven.
Bron: Quest