Wat als je om tien uur ’s ochtends terug naar bed wilt om pizza te eten?

Je hebt van die dagen dat je binnen een minuut na het wakker worden weet: deze dag zou ik over kunnen slaan. En dat is dan niet alleen beter voor mezelf, maar ook stukken aangenamer voor de rest van de wereld. Nou, je treft me op precies zo’n dag.

Om zes uur ging mijn wekker, die ik zonder pardon weer op zeven zette. Bij het mediteren kreeg ik het halverwege de ademhalingsoefening benauwd, dus daar ben ik mee gestopt. En drie minuten na mijn ontbijt verging ik weer van de trek (honger bestaat hier niet). Het liefst zou ik ook non-stop tegen iedereen die ik zie, bel of mail klagen. Alleen weet ik dat mijn reputatie van opgeruimd, uitgebalanceerd en vrolijk mens kapotgaat, dus daarom doe ik het niet.

Ik probeerde bouillonnetjes, ik probeerde pauzes, ik probeerde veel water te drinken. Ik heb mezelf trappen onder de derrière gegeven. Niets werkt. Daarom heb ik zojuist de deskundige expertise van het internet ingeroepen en weet je wat Google zegt? Zwelg even in zelfmedelijden, wees niet zo streng voor jezelf, doe waar je zin in hebt en verwen jezelf.

Je begrijpt dat ik mezelf zo in mijn joggingbroek onder de dekens laat glijden, een foute Netflix-serie aanzet waar ik niet bij na hoef te denken en pizza bestel. En vooruit, misschien ga ik net voor de avondklok nog even langs bij mijn vriendinnen van MJ Amsterdam voor een goddelijke gezichtsbehandeling.

Ik voel me nú al beter. Thanks, Google.