Ik keek Boo, Bitch zodat jij dat niet hoeft te doen
Het kan vriezen en het kan dooien. En tijdens mijn Netflixavond gisteren was allebei absoluut het geval. Een rollercoaster van emoties. Ik ben namelijk begonnen aan Boo, Bitch en daar moeten we het toch echt eventjes over hebben. De voornaamste (eigenlijk enige) reden dat ik hieraan begon was vanwege de hoofdrolspeler Lana Condor, die we allemaal wel kennen uit To All The Boys I’ve Loved Before. Die keken natuurlijk heerlijk weg (ook vanwege Noah Centineo uiteraard), dus ik had goede hoop voor deze serie.
Boo, Bitch is een achtdelige miniserie gemaakt door Netflix, en ik begon eraan zonder letterlijk ook maar één woord erover te hebben gelezen. Dat was fout numero uno. Bij de eerste aflevering zat ik er redelijk prima in: twee meiden die in hun examenjaar zitten en tot de conclusie komen dat ze echt nul impact hebben gemaakt en dat ze, nu het nog kan, iets uit hun examenjaar moeten halen. Een gesprek of date met die jongen die ze al eeuwen leuk vinden bijvoorbeeld. Of een keer je niets aantrekken van de populaire mean girl. Goed, niets vernieuwends qua plotlijn natuurlijk, maar daarover hoor je me ook niet klagen.
Waar je me wél over hoort klagen is dat aan het einde van aflevering 1 ons main character Erika (Lana Condor)… Dood gaat? What theee..? Erika en haar beste vriendin Gia zien het lichaam van de dode Erika (volgen we het nog?) onder een eland liggen die is aangereden door een auto en vervolgens dus op Erika terecht is gekomen (Volgen. We. Het. Nog.). De twee dames komen verbazingwekkend snel tot de conclusie dat het niet alleen Erika is die onder die eland ligt (ook niet even dat beest eraf trekken of zo), maar ook dat de andere Erika dan maar een geest moet zijn.
Waar ik dus totaal niet van op de hoogte was is dat de resterende zeven afleveringen gaan over een meisje dat niet alleen een geest is, maar ook nog eens bovennatuurlijke krachten heeft en naarmate de serie vordert een heel vervelend meisje wordt. De makers zijn ook de mensen achter de MTV-serie Awkward, dus het heeft heel erg dat sfeertje, behalve dat de hoofdrolspeler dus opeens een geest is. Die kan echter wel met iedereen communiceren en er wordt enorm de nadruk gelegd op het feit dat ze nog kan plassen.
Ik was oprecht in de war van deze serie, want aan de ene kant komt het over als een ‘gewone’ serie die zich in de normale wereld afspeelt, maar aan de andere kant… Gaat het over een geest met speciale krachten? Bijzondere keuze van Netflix. Eindoordeel: bingen of overslaan? Helaas, ik zou ‘m toch skippen. Voor mij waren het toch iets te veel slechte grappen en ik kan me er persoonlijk niet overheen zetten dat ik mijn aandacht moet houden bij een high school serie over een dood meisje met speciale krachten. Maak van dit plot een horrorfilm en ik ben er hélemaal bij.