We moeten het even hebben over de docu van André Hazes

Jep, ook ik kon er niet omheen: de docu over André Hazes op Videoland. Elke keer als ik mijn browser opende ging het wel weer ergens over de vijfdelige documentaire. En ook al was ik niet van plan ‘m te kijken, ik kreeg toch last van FOMO en toen ben ik eraan begonnen. En ook geëindigd, want de vijf afleveringen gingen er toch best wel rap doorheen. Dan wel meteen mijn eerste puntje van kritiek: vijf afleveringen waren echt niet nodig, aan drie had ik eigenlijk wel genoeg gehad. Sterker nog, ik zou niet eens meer echt weten wat er in afleveringen vier en vijf werd besproken.

Ja, in de allerlaatste aflevering zei hij misschien uiteindelijk wel terug te willen naar Monique, maar volgens mij is er nu écht niemand meer over die zich interesseert in de aan-uit-aan-uit-Bridget-aan-uit-aan-uit-Sarah-aan-uit-nieuweSarah-uit-aan-uit-situatie.

En dat vind ik toch een beetje jammer aan deze docu: hij werd van tevoren zó gehypet dat het eigenlijk alleen maar tegen zou vallen. Juicechannels stonden er vol mee: André zou in een afkickkliniek zitten, naar Amerika zijn vertrokken, verslaafd zijn, weer nuchter zijn, wel met Sarah van Soelen zijn, haar dan weer hebben gedumpt, weer richting Spanje gaan; er gingen allerlei geruchten rond, maar we wisten niets zeker gezien André een mediastop had. Mysterie alom en dat is natuurlijk hartstikke spannend.

Ik zat dus klaar om verrast te worden door die docuserie. Dat we gingen zien hoe heftig het allemaal was, we zouden een eerlijke André zien, een heel ander beeld van hem krijgen. Misschien ligt het aan mij hoor, maar mijn beeld van hem is precies niks veranderd na het zien van deze docu. Ja, hij was verslaafd aan cocaïne en trad zelfs op onder invloed. Maar toen wilde hij daar wat aan doen en nu is hij afgekickt en dat zien we dan vijf afleveringen lang, terwijl André op een bank op zijn vroegere zelf terugblikt.

Best opmerkelijk vond ik dat hij telkens zei dat zijn vroegere zelf continu aan het liegen was. Hij zei destijds dat hij zo gelukkig was, alles wat goed, perfect, super, maar dat was dus allemaal nep. Ik zie er echter behalve wat uiterlijke veranderingen niet per se een heel ander persoon zitten. Superknap uiteraard dat hij is afgekickt, chapeau daarvoor, maar dat had ook in een halfuurtje besproken kunnen worden.

Wat ik dan wél weer echt wilde weten vertelde hij niet. Of hij het nou wilde of niet (en waarschijnlijk niet), Yvonne Coldeweijer is het laatste jaar in zijn leven nogal een prominent aanwezig persoon geweest, dus ook zij moest natuurlijk besproken worden. Ja, ze had het welgeteld twee keer goed gehad en daar had hij respect voor, maar door die twee keer had zij volgens André onterecht geloofwaardigheid gekregen, want op die twee keer na waren het allemaal leugens. Al-le-maal. En André kon het bewijzen.

Maar André deed dat niet. En toen was ik teleurgesteld.

Ook was ik er een beetje teleurgesteld in dat nergens werd benoemd dat Rachel Hazes en André Hazes sr. midden in een scheiding lagen toen hij overleed. Het beeld werd geschetst alsof zijn opvoeding bijzonder was, maar niets over de ruzies en over de vraag hoe hij met deze scheiding om ging. Lijkt me toch een best belangrijk detail.

Dan last but very not least: deed het geluid bij jullie ook zo raar? Sommige gedeeltes waren heel zachtjes en elke keer wanneer Djarno aan het woord kwam barstte het geluid bijna m’n tv uit.

Beeld: RTL / Videoland