Science says: je kan doodgaan aan een gebroken hart

Een gebroken hart is misschien wel de ergste pijn die er bestaat, ik kan het gevoel nauwelijks onder woorden brengen. Het is een ondraaglijke pijn waarbij je denkt nooit meer gelukkig te kunnen worden, terwijl je bij fysieke pijn al gauw weet dat het weer over zal gaan. Maar wist je dat een gebroken hart veel gevaarlijker is dan je denkt? Want naast het feit dat het mentaal de absolute hel is, kan je hart het daadwerkelijk begeven als gevolg van liefdesverdriet.

Cardioloog Janneke Wittekoek legt uit hoe dat zit: ‘Zaken die in je hoofd spelen hebben een direct effect op het hart. Het gebroken hart-syndroom is daar het ultieme voorbeeld van: het is een stressreactie die zó heftig is dat de hartspier tijdelijk verlamd raakt. De oorzaak is zware, emotionele stress, meestal veroorzaakt door een verlies of plotselinge lichamelijke pijn. De hoge dosering stresshormonen die dan vrijkomt kan zorgen voor ernstige hartfalen.’

Dit uit zich dan in pijn op de borst, kortademigheid, benauwdheid, zweten en misselijkheid; eigenlijk alle symptomen die lijken op een hartinfarct. Maar volgens Wittekoek is er wel degelijk een verschil: ‘Een hartinfarct wordt veroorzaakt door een afgesloten kransslagader. Bij een gebroken hart-syndroom zien we dat de vaten netjes open zijn. De problemen ontstaan doordat het hart aan de onderkant niet meer samenknijpt, maar aan de bovenkant juist heel sterk.’

Gelukkig komt het niet heel vaak voor. In de praktijk van Wittekoek blijkt ongeveer één procent het zogeheten gebroken hart-syndroom te hebben: ‘Je kunt er heel ziek van worden en verder is een zwaar gebroken hart- syndroom is full blown dodelijk. Meestal heeft de ziekte een mild verloop en herstelt de knijpkracht van het hart zich met behulp van medicijnen binnen drie tot zes maanden.’

Een gebroken hart kan dus écht leiden tot deze serieuze aandoening. Nou, dat vind ik nogal wat. En dan nog iets: maar liefst 90 procent van de slachtoffers van het gebroken hart syndroom is dus vrouw. Jammer wel weer. Wat daar de oorzaak van is? Daar heeft de medische wereld nog geen concreet antwoord op. Volgens Wittekoek lijkt er een samenhang te zijn met het oestrogeengehalte, maar daar is nog niet genoeg onderzoek naar gedaan.

Goed, laat dit vooral geen reden zijn om niet meer verliefd te willen worden, want het gevoel van verliefdheid is altijd nog het allerfijnste gevoel dat er bestaat. En dat weegt niet op tegen een gebroken hart, tenzij je slachtoffer wordt van het gebroken hart-syndroom, maar dat zijn er gelukkig maar aanzienlijk weinig.

bron: cycle.care