Niets doen: een droombaan of juist niet?
Het klinkt bijna als een droom: betaald krijgen om met mensen thee te drinken of door het park te wandelen. Waarschijnlijk denken jullie dat ik nu een grap maak, maar ik ben bloedserieus, want dit is precies wat de Japanse Shoji Morimoto (38 jaar) doet om zijn geld mee te verdienen. Hij verhuurt zichzelf namelijk aan mensen voor allerlei zeer licht inspannende activiteiten, zoals theeleuten of (op een ‘zware’ werkdag) mensen uitzwaaien op het station. Eigenlijk zou je dus kunnen stellen dat hij vooral zijn aanwezigheid verhuurt. Seksuele gunsten verleent hij overigens niet en verzoekjes die hem niet bevallen slaat hij ook af; zo weigerde hij ooit een koelkast te verplaatsen voor een klant. Tja, dat is ook wel héél veel gevraagd.
Ik hoor jullie denken: hoe komt die man in godsnaam aan deze baan en kan hij daarvan rond komen? Nou, dat laatste zal jullie verbazen, want hij vraagt omgerekend toch wel 70 euro per sessie. Daarmee kan hij zichzelf en zijn gezin prima onderhouden. Nou, doe mij ook maar zo’n baan. Ik ben vooral benieuwd naar hoe mijn ouders zullen reageren als ik ze vertel dat ik voor de kost tegenwoordig taarten eet en mensen uitzwaai op Amsterdam Centraal. Ik vrees dat ze geen gat in de lucht gaan springen.
Even terug naar het begin: hoe kwam hij op dit idee? Dat vind ik namelijk wel een komisch verhaal. Bij zijn vorige werkgever werd Morimoto regelmatig aangesproken op zijn lakse houding en vanwege het feit dat hij zeer weinig uitvoerde. Dit verrast ons natuurlijk vrij weinig. Goed, je raadt het al: hij is zich af gaan vragen hoe hij dit ‘talent’ goed zou kunnen benutten en zo ontstond het idee zichzelf te verhuren aan mensen om ‘zo min mogelijk’ te doen. Lang zo gek nog niet, toch? Hij is namelijk echt van mening dat ‘niets doen’ prima is en mensen niet altijd op een bepaalde manier van nut hoeven te zijn. Daar zit eigenlijk wel wat in.
Maar is dit dan echt een droombaan? Zelf geloof ik toch niet dat dit helemaal mijn roeping is. Stel je voor dat je de hele dag aan de high tea moet met afschuwelijke vrouwen of dat mensen op het station denken dat je een lunatic bent omdat je regelmatig vreemden staat uit te zwaaien? Is dit eigenlijk niet gewoon betaald vrijwilligerswerk? Nee, ik hou het toch bij schrijven.
bron: AD
