Het is juist heel gezond om je af en toe een beetje ruk te voelen

Soms trek ik het gordijn nét wat vroeger dicht dan normaal, rol ik me op onder een deken op de bank en geef ik toe aan het rotgevoel dat ergens in mijn onderbuik sluimert. Ook al ben ik van het optimistische soort, ik voel me nou eenmaal niet non-stop gelukkig. En dat is maar goed ook, zeggen de experts.

Vorige week was ik op Malta en daar vertelde een local me dat de Maltezen nooit tegen elkaar zeggen dat het goed of geweldig met ze gaat. Uit goedheid, want je wil niet dat iemand anders zich daar slechter door voelt. De Maltees zegt daarom dat het okay-ish en best prima gaat, maar brengt dat met gebrek aan enthousiasme. Dit is voor ons de omgekeerde wereld, want hier krijg je in het dagelijks leven én op social media juist een uiteenzetting van hoe geweldig het met iedereen gaat. De één krijgt een vette promotie op een belachelijk jonge leeftijd, de ander verkoopt huis en haard en reist over de wereld en niemand lijkt te struggelen. Terwijl het juist heel gezond is om je af en toe een beetje ruk te voelen. De evolutionaire psychologie pleit zelfs voor dat ongelukkige gevoel, omdat het onze overlevingskansen vergroot.

Het brein is zo gemaakt dat de mens zich automatisch richt op negatieve dingen. Zie het maar als een handig werkend mechanisme om je te beschermen tegen gevaar. Het mooie is dat een rottig gevoel je ook de motivatie om iets te veranderen aan je situatie. Maar het altijd maar gelukkig willen zijn werkt juist andersom. Door jezelf voortdurend in een gelukkige modus te pushen en dit van jezelf te verwachten valt het extra tegen als je een keer al popcorn proppend op de bank eindigt. Experts pleiten daarom voor de neutrale staat van zijn, zodat je niet helemaal down the drain gaat als je in één beweging van een gelukkig naar een ongelukkig gevoel gaat.

Gelukkig zijn lijkt het hoogst haalbare, maar het werkt juist in je voordeel om je soms het tegenovergestelde te voelen. Psychiater Dirk de Wachter vertelde in een lezing aan de Erasmus Universiteit dat je de tijd moet nemen om ongelukkig te zijn. Loop er niet voor weg, maar laat het toe en praat er met vrienden en familie over. Het werkt in je voordeel om samen te filosoferen over het leven, stelt hij, want dan denk je na over tegenslagen nog voor het gebeurt.

Nog een belangrijk voordeel van je ongelukkig voelen: je ontdekt wat er nog te verbeteren valt. Vaak is er een aanleiding voor dat rotgevoel en door eraan toe te geven leer je juist meer over jezelf. Dus waar wacht je nog op? Pak die bak tortillachips met guacamoledip er maar bij en bel die vriend of vriendin. In the end gaat het je toch net wat gelukkiger maken. En heb je last van een ongelukkig gevoel dat maar niet verdwijnt? Praat erover met een professional, want dat is ook heel gezond.

Bron: Bedrock