11 x ongemakkelijke momenten tijdens het sporten

Het moment van de waarheid: de sportscholen zijn weer geopend. Ik kan me officieel nergens meer achter verschuilen, dus zodra ik weer in het land gearriveerd ben, ga ik hard mijn best doen om alle burritos en nachos eraf te trainen. Het is nou niet zo dat ik daar enorm naar uitkijk, maar toch ben ik blij dat we weer mogen sporten. Het zal vast even wennen zijn en gepaard gaan met het nodige ongemak, aangezien ik me vaker een slappe kluns voel dan een Sporty Spice tijdens het sporten. Bijvoorbeeld tijdens een spinningklas, waarin ik het ‘ritme’ van de muziek absoluut niet kan bijbenen, of in een lesje HIIT, waarbij ik nooit durf te zeggen dat het veel te zwaar is en ik daarom liever maar gewoon mijn rug breek. Herkenbaar? Dan zullen onderstaande situaties je ongetwijfeld ook bekend voorkomen.

1. Iedereen ziet er verzorgd uit en jij komt zo je bed uitgerold 

Vooral tijdens mijn pilateslessen is dit vaak het geval. De mensen uit mijn klas dragen de mooiste pakjes, hun haar zit goed en sommigen dragen zelfs make-up? Blijkbaar beschouwen zij deze les als een modeshow. En dan kom ik aan: haar ongekamd, in een oude sportlegging met een slaapshirt erop of een groot voetbalshirt van m’n vriend. Tsja, zit gewoon lekker denk ik dan, ze mogen al blij zijn dat ik eerder mijn bed uitkom voor deze les.

2. Mensen die elkaar aanmoedigen tijdens een sportles

Het is allemaal goed bedoeld, maar ik vind dit vrij ongemakkelijk. Bij sommige sportlessen die ik doe moet je soms in tweetallen oefeningen uitvoeren, om en om. Het komt wel eens voor dat mijn partner dan de behoefte voelt om mij toe te juichen. Sorry, maar dit vind ik gewoon echt vreselijk en het leidt mij alleen maar af. Nog zoiets ergs: wanneer je tijdens een spinningles je buurman of buurvrouw een highfive moet geven van de instructeur. Hier zit toch echt niemand op te wachten?

3. De therapeutische uitspraken tijdens een sportles

Nog even terug naar spinning, wat ik overigens echt een superles vind: gevalletje haat-liefdeverhouding. Ik word wel altijd een beetje ongemakkelijk op het moment dat de instructeur besluit om er een aantal inspirerende teksten in te gooien: ‘Let go of everything and focus on what matters. It is about what is made in the dark. You are here for a reason.’ Meestal ben ik daar gewoon om mijn kater eruit te zweten, dus op zich hoeft dit van mij allemaal niet. En vergeet de yogalessen niet waarbij je de wortels van je lichaam in de grond moet planten. Hoe doe ik dat dan precies? Ik word altijd een beetje kriegelig van al deze therapeutische uitspraken. Maar goed, ik klaag ook wel graag over van alles.

4. Oogcontact in de spiegel van de sportschool

Eigenlijk elke vorm van contact tijdens sporten vind ik onprettig. Ik haat het dan ook om bekenden tegen te komen in de sportschool, en al helemaal als het mannen zijn. Vaak sta ik daar namelijk een beetje eigen bedachte oefeningen te doen die er waarschijnlijk niet al te soepel uitzien. Het ergste vind ik als ik aan het squatten ben iemands blik in de spiegel vang. In de sportschool ben ik daarom vaak meer bezig met het vermijden van mensen dan met trainen.

5. Een doorschijnende legging

Of net een verkeerde string dragen onder je legging, met allemaal strikjes die behoorlijk zichtbaar zijn. Daar kom je natuurlijk pas achter wanneer je in de spiegel van de sportschool kijkt. Eigenlijk moet je dan gewoon naar huis gaan, want rustig trainen gaat hem dan niet meer worden.

6. De idioot van de groepsles

Sinds een tijdje doe ik aan reformer pilates, op zo’n plank met zes verschillende touwen, handvatten en allerlei veren die je kan verstellen. Het lukt me steeds beter om alles te vinden, maar nog vaak genoeg ben ik ermee aan het stuntelen. Dan raak ik in de war over wat nou voor en achter is. Dan denk ik op de voorkant te zitten en zie ik opeens in de spiegel dat iedereen aan de tegenovergestelde kant een oefening doet. Maar dat mag de pret natuurlijk niet drukken, we gaan gestaag door.

7. Niemand zweet, behalve jij

Dit gevoel heb ik echt na elke work-out. Met een knalrood hoofd en kletsnat haar verlaat ik de les, terwijl iedereen eruit ziet alsof er niets is gebeurd. Heel flauw wel.

8. Een slok water nemen verloopt niet altijd soepel

‘Okay guys, now take a sip of water.’ Ja, dit laat ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen. Maar wanneer ik tijdens mijn sportles veel te gretig naar mijn bidon grijp, komt het wel eens voor dat het water niet eindigt in m’n mond maar over me heen. Of ik ben zo buiten adem dat het direct m’n mond uitloopt. Wederom geen charmant gezicht.

9. Er wordt een minimum van 10 kg verwacht maar jouw maximum is 5 kg

Dit ervaar ik dus altijd tijdens de lessen bij Saints & Stars. Deze lessen zijn echt heel goed, maar enorm killing. Ik zit ook altijd met mensen in de les die dit vijf keer per week lijken te doen. Blinde paniek krijg ik ervan wanneer de instructeur roept: ‘Minimaal tien kilogram, mag meer.’ Mag meer? Hoe bedoel je: mag meer? Vijf kilogram is voor mij echt het maximaal haalbare, wil ik niet met een hernia thuiskomen.

10. Het ‘speelkwartier’ aan het einde van de yogales

Yoga is niet per se iets dat ik vaak doe, maar als ik het doe dan word ik toch altijd zo ongemakkelijk van dat laatste kwartier wanneer je zelf mag bepalen wat je doet. Meestal lig ik dan net naast hele fanatieke yogi’s die in op hun hoofd gaan staan of allerlei andere vreemde poses aannemen. Zelf gebruik ik dat kwartier om altijd plat op m’n rug te liggen, onder m’n dekentje. Verschil moet er wezen.

11. Je probeert een nieuwe sportles zonder succes

Gemotiveerd als je bent, besluit je om een nieuwe sportles uit te proberen. De laatste keer dat ik dit deed, schreef ik mij in voor ‘Brazilian Booty’. Ik ging ervan uit dat ik mijn billen zou gaan trainen, maar niets bleek minder waar: drie kwartier lang heb ik een Zumba-choreografie moeten leren, geheel tegen mijn zin in. Wat een drama. Mijn tien jaar danservaring was ook opeens heel ver te zoeken. Mijn tip is dus om vooral bij je vertrouwde plekken te blijven sporten.