De rechtszaak die Italië in de greep houdt

Glamourkoppel vecht om Rolex en Chanel

Een jaar of achttien geleden mocht ik een tijdje in Rome wonen. Beetje Italiaans leren, een vleugje duiken in de filmgeschiedenis en vooral veel eten en achterop de Vespa doorbrengen. Elke twee weken reden we ons traditionele ritje naar het Stadio Olympico, per fare i tifo per AS Roma in het algemeen en voor Francesco Totti in het bijzonder. Totti en zijn vrouw Ilary Blasi waren een beetje het leitmotiv van onze Rome-periode. We vinkten zijn lievelingsrestaurants af (wat goed genoeg was voor Francesco en Ilary leek ons ook wel ok voor ons) en we spijkerden ons Italiaans bij door de wekelijkse updates over het koppel te lezen in de roddelblaadjes. Hij topscoorder van AS Roma, zij presentatrice en model dat elk jaar iets fanatieker aan de fillerinjecties leek te sabbelen. Toen ze hun dochter ook nog eens Chanel doopten was mijn geluk compleet. Meer Italiaans kon mijn liefhebberij niet zijn.

Maar omdat glamourkoppels blijkbaar de vingers in hun oren stoppen en heel hard ‘rabarber rabarber’ roepen als de huwelijkse gelofte ‘in voor- en tegenspoed’ wordt uitgesproken, kwamen ook hier deukjes in het gepolijste geluk. Totti stopte met voetballen, raakte in een dip, verloor zijn vader aan Covid-19, kreeg zelf de ziekte met langdurige gevolgen en kon, volgens hem, niet rekenen op de steun van Ilary. Die was te druk om haar getuite lipjes aan anderen te tonen, zo gaat het verhaal.

Totti vond zichzelf een nieuw meisje en de stront bewoog in een soepele beweging richting de ventilator. Die sproeit nu als een bezetene alle ellende in het rond. Hij bewaart haar schoenen van 4000 euro, zij kwartet met zijn verzameling Rolexen en post uitdagende filmpjes van zichzelf voor de Rolex-boetiek in Rome. Hij zit vervolgens weer op haar berg tassen (Vuitton, Hermès en Chanel natuurlijk), en omdat de Romeinen altijd pro Totti zijn, zou Ilary gevlucht zijn naar Milaan.

Vandaag doet de rechter uitspraak. Niet over de voogdij en de alimentatie, maar – first things first – over de Rolexen en de tasjes. In die volgorde. Het blijft natuurlijk wel Italië.