Science says: ‘hangry’ zijn bestaat echt

Wanneer ik vanuit het niets bloedchagrijnig word en iedereen afsnauw, blijkt er achteraf toch vaak een heel duidelijke aanleiding: honger. Worden jullie daar ook een totaal ander mens van? Ik kan er soms heilig van overtuigd zijn dat ik in een zware depressie ben beland, maar na het eten van een maaltijd blijkt er eigenlijk geen vuiltje aan de lucht. Mijn vriend roept vaak op zulke momenten (want die is doorgaans het slachtoffer van mijn hongerige buien): ‘Ben je weer eens hangry?’ Je begrijpt natuurlijk wel dat ik hier nóg kwader van word.

Goed, voor wie de term ‘hangry’ niet kent: het woord is een combinatie van ‘angry’ en ‘hungry’, oftewel zwaar geïrriteerd raken door de honger. Ik heb geen idee wie hier ooit mee gekomen is, maar ik vind het geniaal bedacht. De grote vraag is natuurlijk: bestaat ‘hangry’ zijn ook echt of is het gewoon een ander woord voor aanstellerij?

Wat blijkt? ‘Hangry’ zijn is zéker geen aanstellerij en sterker nog: het fenomeen is zelfs wetenschappelijk verklaard. Dat er een verband bestaat tussen eetlust en emoties is al in eerdere studies aangetoond, maar recentelijk hebben onderzoekers van de Anglia Ruskin University in Cambridge ontdekt dat je als mens écht minder plezier beleeft wanneer je honger hebt. Hoe hongeriger je bent, hoe bozer je je voelt.

Voor dit onderzoek werden 64 mensen (uit onder andere Duitsland en Oostenrijk) gevraagd om via een app drie weken lang, vijf keer per dag een korte enquête in te vullen over hun emoties en hongergevoel. De uitkomst? Er was een duidelijk verband te zien tussen het hongerpeil van de mensen en hun gevoelens van prikkelbaarheid en boosheid. Daarnaast voelden ze minder plezier wanneer ze honger hadden. Hier kan ik mij natuurlijk volledig in vinden.

Eén van de onderzoekers verklaart dit resultaat als volgt: ‘Het is waarschijnlijk dat je bij honger negatieve contextuele signaleren eerder als negatief interpreteert. Denk bijvoorbeeld aan hitte of dat je wordt aangestoten door mensen op een drukke plek.’ Met andere woorden: als je hongerig bent kun je minder hebben.

Volgens psycholoog Deanne Jade, van het National Centre for Eating Disorder, heeft dit alles te maken met onze hormonen. Doordat er bij een laag bloedsuikergehalte (in de hongermodus) hormonen vrijkomen zoals adrenaline en cortisol, wordt de ‘vecht-of-vluchtreactie’ bij mensen opgewekt en  het stressniveau verhoogt. Hierdoor voelen we ons nerveus en raken we overgefocust op ‘vervelende’ dingen zoals dus die hitte of drukte, waaraan we ons vervolgens sneller gaan ergeren.

Conclusie van dit verhaal: hangry zijn bestaat echt. Zorg er dus maar voor dat je altijd wat eten bij je hebt, makkelijker kan ik de oplossing voor jullie niet maken.

Bron: NewScientist