Blijf tot je hoogbejaard bent op vriendinnenweekend gaan

Het duurde twee jaar (corona is a bitch), maar eindelijk stapte ik op vrijdagmiddag om half zes in de auto richting Den Haag. Mijn lievelingsweekend begon. Met mijn drie vriendinnen, veel te volle koffers en een fles Moët in de handtas op naar de stad achter de duinen.

Met elke kruisje extra op de kalender gonsde de groepsapp net wat harder. Heeft iemand het hotel geboekt? Waar gaan we eten? Wie reserveert? Is de champagne voor onder het make-uppen wel gehaald? Hebben we een verlanglijst voor het winkelen en welk formaat koffer is acceptabel voor twee nachten weg? Me uitgebreid verheugen op mijn vriendinnenweekend maakt het nóg leuker dan het al is.

Natuurlijk zien we elkaar tussendoor, maar dit weekend is de uitvergrote versie van onze vriendschap. Het is veilig, het is vertrouwd en niemand telt de putjes in je billen als je van de badkamer naar de slaapkamer rent. Door 44 uur non-stop bij elkaar te zijn verdiepen de gesprekken zich, is het prima als je ook even niks zegt en heb je minimaal één keer per uur de slappe lach. Ik moest dit weekend drie keer huilen en het was alle keren van het lachen. Maar met die vriendinnen van vroeger is het niet alleen maar gieren, want je durft ook álles tegen ze zeggen. Zo heb je soms binnen één minuut na vertrek al de diepste gesprekken te pakken. Fijne bijkomstigheid voor vriendinnen met kinderen: uitslapen, wijn drinken zonder limiet én jezelf douchen, opmaken én je haar doen zonder dat je ‘mamaaaaa’ hoort.

Op vriendinnenweekend gaan is trouwens ook de manier om jezelf te beschermen tegen miskopen. Je krijgt een dodelijk eerlijk vonnis over wat je past, voorwaarde is wel dat je álles moet laten zien. Zo werd ik gedoopt tot boswachter door het aantrekken van een gewatteerde, groene bodywarmer. Het enige waar we nooit goed over nadenken is dat alles en méér mee terug moet. Problematisch, want mijn beste vriendin propte bij vertrek al zó veel in een net wat te kleine koffer dat haar vrouw vroeg over hoeveel maanden ze weer thuiskwam.

Het is ook altijd zo heerlijk om te meuten over vroeger. Twee van de vier wonen nog op het eiland waar wij samen opgroeiden. Het is dus elk jaar een féést om de ex-vriendjes van de middelbare door te nemen. Zijn ze nog bij de jeugdvriendin ná jou? Met hoeveel kinderen verlaten ze het schoolplein op een doordeweekse dag? En verjaren ze een beetje gezellig? Het is een kwestie van op de hoogte blijven.

Heb je nog meer redenen nodig om tot je gerimpeld, grijs en bijziend bent op een tripje met je vriendinnen te gaan? Ik dacht het ook niet, dan heb ik tot slot nog wat tips om het een next level vriendinnenweekend te maken.

To do’s:

– Maak goodiebags voor je vriendinnen. Dit is het plan dat ik elk jaar heb, maar dat ik nooit fatsoenlijk tot uitvoering breng trouwens. Het tasje moet bevatten: een flesje water, paracetamol, een piccolo Moët, iets zoets, iets zouts en natuurlijk een handgeschreven kaartje. (Lieverds, volgend jaar. Beloofd.)

– Open samen een spaarrekening, zodat je he-le-maal nergens naar hoeft te kijken. Het geld is er voordat je vertrekt, iedereen heeft daardoor genoeg te spenden en het mag allemaal over de balk. Ons eindsaldo was +14,95 euro, een prima score.

– Plan metéén een volgend weekend. In 2023 gaan wij naar Parijs. Een weekend lang in een appartement in Le Marais, gieren om elkaars gebrekkige Frans en croissants eten langs de Seine. Ik heb er nú al zin in. Kijk, daar heb je dat verlengde genieten alweer.