6x tekenen dat je in een toxische relatie zit met jezelf

Mocht je de zaak tussen Johnny Depp en Amber Heard een beetje hebben gevolgd, dan weet je inmiddels wel wat een toxische relatie inhoudt: een schadelijke verbinding tussen twee personen. In zo’n giftige relatie heeft één persoon doorgaans de macht, waardoor het voor de ander vaak onmogelijk voelt om weg te gaan.

Ondanks dat het lijkt alsof zo’n toxische relatie je ‘overkomt’, kom je er volgens psycholoog Lalitaa Suglani niet zomaar in terecht. Zij is namelijk van mening dat een giftige relatie met een ander grotendeels voortkomt een giftige relatie met jezelf. Dat wil zeggen: een extreem laag zelfbeeld en een gebrek aan zelfrespect, waardoor je uiteindelijk zelfs kan geloven dat je het ‘verdiend’ hebt om in zo’n nare relatie te zitten.

Daarom is het van groot belang om eens goed te kijken naar de relatie de we hebben met niemand minder dan onszelf. Om het eeuwige cliché er maar in te houden: we moeten eerst zélf gelukkig zijn voordat we dat met een ander kunnen.

Maar hoe weet je nou of je in een toxische relatie met jezelf zit? Volgens Suglani wijzen de volgende tekenen daarop:

1. Je praat vaak slecht over jezelf en bekritiseert alles wat je doet

Waarschijnlijk haal jij jezelf zo vaak naar beneden dat je niet eens meer doorhebt dat je het doet. Toch kun je je hiervan bewust worden, door na te gaan of je dat wat je tegen jezelf zegt ook zou zeggen tegen een vriend of zelfs tegen een vreemde. Is dat niet het geval? Dan weet je dat je toch echt liever moet zijn voor jezelf.

2. Je gaat vaak over je eigen grenzen heen  

Hoe kunnen we van een ander verwachten dat ze niet over onze grenzen gaan als we zelf voortdurend over onze eigen grenzen gaan? Precies: onmogelijk. Of het nu gaat om ergens ‘nee’ tegen zeggen, je rust pakken of de tijd nemen om na te gaan hoe je je voelt vanbinnen; grenzen stellen voor jezelf is van groot belang voor je mentale welzijn en je lichaam.

3. Je hebt er moeite mee om jezelf op de eerste plek te zetten

Dat houdt in: je vindt het lastig om goed voor jezelf te zorgen. Dan heb ik het overigens niet over ‘selfcare’, maskertjes en sporadische voetenbadjes, want die gaan je niet helpen écht bij een betere relatie met jezelf. Ik bedoel dat je in plaats daarvan moet proberen om gestructureerd tijd vrij te maken voor jezelf. Tijd waarin je een uitgebreide maaltijd kookt, een lange wandeling op het strand maakt of bijvoorbeeld je favoriete sportlesje volgt. Kortom: voor jezelf zorgen moet een vaste routine worden.

4. Je weigert aan jezelf te werken

Niemand is perfect en we hebben allemaal onze sterke en zwakkere kanten, maar je bent het aan jezelf verplicht om de beste versie van jezelf te willen zijn. Dus heb je ergens het gevoel dat je hulp zou kunnen gebruiken, maar weiger je actie te ondernemen? Stel je het telkens uit en verzin je smoesjes om het niet te doen? Dat is helaas een teken van weinig zelfliefde.

5. Je kickt op drama en chaos

Nachtenlang doorhalen, geen plan hebben en tot het alleruiterste gaan kunnen soms als een bevrijding voelen. Toch is dit een teken van weinig zelfliefde, omdat je hierdoor vaak over je eigen grenzen gaat. Er is niets mis mee om de rust, kalmte en vrede op te zoeken in je dagelijks leven. Daardoor leer je namelijk prioriteiten te stellen en afstand te nemen van mensen en situaties die je eigenlijk zwaar uitputten. Ik herhaal: bescherm je energie en bewaak je eigen grenzen.

6. Je hebt het gevoel dat niets wat je doet goed genoeg is

Wanneer je doorgaans te streng voor jezelf bent, kun je gemakkelijk in een neerwaartse spiraal terecht komen, waarin jij jezelf de schuld geeft van simpelweg alles wat er misgaat. Uiteindelijk kan dit waanidee zelfs leiden tot zelfpijniging. Volgens Suglani hebben meer mensen dan ooit hier momenteel last van en bestaat er zelfs een term voor: het impostersyndroom. Mensen die hieraan lijden hebben het gevoel dat ze imposters (bedriegers) zijn en dat ze ieder moment door de mand kunnen vallen. Daarom is het volgens Suglani van groot belang dat je leert te accepteren dat je niet perfect bent en telkens blijft herhalen tegen jezelf dat je maar ‘gewoon’ een mens bent en dus niet verantwoordelijk voor al het leed in de wereld. Erkenning en acceptatie zijn key.