Waarom zeggen wij toch altijd dat iets een (uitver)koopje was?
Ik zeg altijd dat ik het nooit doe, maar ineens deed ik het wél. Woensdagochtend liep ik de kapsalon binnen en gooide ik mijn zonnebril op tafel. Ik kreeg een lief compliment over de bewuste bril. Waar ik blij mee was, want: nieuw. En ineens hoorde ik het mezelf zeggen. ‘Van Le Specs. Helemaal niet duur ook.’ Ik hapte even naar adem van schrik, dat ik meteen uitriep hoe súf het eigenlijk was om dat te zeggen. En dat brengt me op de vraag waarom wij dat doen.
Waarom hebben wij in Nederland zo de behoefte om overal een prijskaartje aan te hangen? Als je een compliment over iets geeft, dan krijg je soms nog net de bon niet onder je neus geschoven. Euro’s, locatie van aanschaf en het wel of niet in de uitverkoop zijn worden bijna zonder uitzondering gedeeld. Wanneer heb jij voor het laatst gehoord dat het een H&M’etje was? Terwijl een simpel ‘dankjewel’ op zich ook volstaat. Op het moment dat de ander het ook wil kopen kun je altijd nog uitweiden over deze randzaken.
Een plausibele verklaring is dat het te maken heeft met onze volksaard. In Nederland gaan we heerlijk op het doe-maar-normaal-dan-doe-je-al-gek-genoeg-principe. Waar natuurlijk helemaal niks aan is, maar dat krijg je er niet zomaar uit. Deze calvinistische inslag zorgt ervoor dat je wel mooie spullen mág hebben, maar het is een ongeschreven regel dat we er niet mee pronken. Krijg je een compliment? Dan is onze eerste impuls dus om het te downsizen, waardoor we allerlei merken en bedragen uitspuwen.
Gierig zijn we in Nederland trouwens niet, maar spaarzaam dus wel. We schijnen met z’n allen op een gigantische bult spaargeld te zitten. En wat is spaarzamer dan voor een heel goede prijs een zonnebril te kopen die er vijf keer duurder uitziet? Uit onderzoek blijkt dat bijna de hélft van de Nederlanders met een aankoop wacht tot er wat korting te pakken valt. Niet alleen omdat het moet, maar vanwege, precies: die spaarzaamheid.
Dus als iemand roept dat iets helemaal niet duur was, dan weet je vanaf nu ook dat het komt omdat we vooral niet willen pochen. Al pleit ik ervoor dat we gewoon eens dankjewel gaan zeggen en daarna onze tong inslikken. Met je ‘het was helemaal niet duur’.
PS: Mocht je nu tóch nieuwsgierig zijn naar die te leuke zonnebril van Le Specs die helemaal niet zo duur was? Je shopt ‘m hier.