Waarom we het vreselijk vinden om voicemails in te spreken

Alleen al die ellendige piep die dient als een soort startschot waarop je mag beginnen met het inspreken van een boodschap en die je vervolgens nooit meer kan aanpassen of terughalen. Dat is toch vreselijk? Stel je voor, je komt niet helemaal lekker uit je woorden of je verhaal is veel te langdradig, dan is dat dus gewoon jammer voor je. Nou, dat is precies de reden waarom ik een hekel heb aan het inspreken van voicemails, ik doe het daarom ook gewoon niet meer. Nou ja, als ik bijvoorbeeld mijn oma bel laat ik nog wel eens een voicemail achter, maar verder bel ik eigenlijk liever niet. Liever spreek ik spraakmemo’s in, daarbij krijg je tenminste de kans om het over te doen, het te verwijderen en wat mij betreft het belangrijkste: je kunt jezelf terugluisteren.

Overigens ben ik niet de enige die er zo over denkt, toont een onderzoek door Nottingham Trent University aan. Zo bleek dat 85 procent van generatie Z (geboren tussen 1995 en 2010) telefoontjes niet eens meer belangrijk vindt en 75 procent van de millennials (geboren tussen 1981 en 2000) vermijdt die zelfs wanneer mogelijk. Voicemails zijn al helemaal uit den boze. Maar waarom worden we hier (of ik in ieder geval) zo zenuwachtig  van?

Conflictcoach Emma Jenkings legt aan Metro UK uit dat voicemails achterlaten vaak voor iedereen moeilijk is, niet alleen voor mensen die verlegen zijn. Zij verklaart dat als volgt: ‘Wanneer je iemand opbelt, verwacht je dat de andere persoon gaat opnemen voordat je het hele doel van het telefoontje moet uitleggen. Je krijgt als het ware geen ‘opwarming’ en moet je ineens haasten met een korte samenvatting van het gesprek.’ Volgens Emma zorgt dit ‘verrassingselement’ voor ongemak. Dit begrijp ik dus volledig, die piep blijft je gewoon altijd verrassen, zelfs al weet je dat hij gaat komen na het eindeloos overgaan van iemands telefoon. En ook al zit er geen tijdslimiet aan een voicemail vast, toch heb ik altijd het idee dat ik opeens in een Dragons’ Den-pitch ben beland.

Het onderzoek toonde daarbij (niet geheel onverwachts) aan dat oudere generaties liever bellen dan jongvolwassenen. Dit heeft er voornamelijk mee te maken dat jongeren zelf willen bepalen wanneer ze antwoorden. Dat snap ik helemaal. Betekent dit dat voicemails over een tijdje dan helemaal verdwijnen of zou er misschien een functie komen dat je die kan verwijderen of opnieuw kan inspreken? Maar dan komt het eigenlijk gewoon neer op een spraakmemo. Goed, ik denk dat het een kwestie van tijd is en dat de voicemail uiteindelijk wel uit zal sterven.