8x Dingen die je denkt bij de ergste kater van je leven

Vroeger was alles beter, tenminste: dat is zéker het geval als het om katers gaat. Ik kan me nu oprecht niet meer voorstellen hoe ik dat in godsnaam deed. Elke dag van de week compleet door het geluid gaan en dan de volgende ochtend weer om half negen op werk verschijnen. Ik werkte toen — in m’n studententijd — in de horeca. Een kroeg (al noemde het zich soms een ‘eetcafé’ maar daar krijgt het eigenlijk te veel credits voor) die van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat open was. Ik werkte daar zo’n vier à vijf dagen in de week en tikte er gemiddeld zeven dagen per week redelijk wat fluitjes, shotjes en/of mixdrankjes weg. Ik heb me serieus niet één dag ziek gemeld vanwege een kater.

En nu? Nu voelt het af en toe serieus of ik afsterf. Stukje bij beetje gaat er meer van mijn dood. Te beginnen met mijn ziel, die dan weer heel eventjes tot leven komt wanneer de UberEATS-chauf aanbelt. Ja, katers worden echt heftiger naarmate je ouder wordt. Weet jij nog die ene kater die echt even next level heftig was en waarbij alle katers in het niets vielen? Dan komen de volgende dingen je vast bekend voor.

1. Er kan niets anders uitkomen dan steunen en kreunen
Ik ben niet een typetje dat normaal gesproken veel in zichzelf praat of veel geluid maakt als ik alleen ben. Maar met die ene kater komt er ineens een soort gesteun en gekreun uit alsof m’n leven ervan af hangt. De eerste komt een paar seconden na het ontwaken, want dan weet je al: dit is foute boel. Dit gaat helemaal niet lekker. Dit in combinatie met zelfmedelijden in je ogen wrijven en jezelf kruipend naar de bank verplaatsen.

2. Tranen
De allerergste kater van je leven is niet alleen lichamelijk zwaar, dat is-ie ook mentaal, want je kan niets aan. Zo wilde ik eens douchen en liet ik vervolgens m’n handdoek in de douche vallen. Zeiknat. Moest ik een nieuwe handdoek pakken en dus ijskoud die douche verlaten. Maar vanwege die extreme kater waren dit allemaal veel te veel tegenslagen in een kort tijdsbestek. Dus wat doe je dan? Tranen. Huilen alsof je leven ervan afhangt. Dit kan ook komen doordat je UberEATS-chauf ineens een onverwachte tussenstop heeft of doordat Netflix een storing heeft. Of doordat die streamingsdienst de audacity heeft om te vragen ‘of je nog wel aan het kijken bent’. Janken. Meteen.

3. Googelen of je kan doodgaan van een kater
Al die zweetaanvallen, je hartslag die door het dak lijkt te gaan, intense hoofdpijn en uitgedroogde handen; dat kán toch niet goed zijn? Heb je in je leven niet te veel gedronken dat dit die spreekwoordelijke en letterlijke druppel teveel was? Dat dit het einde betekent? Af en toe probeer je ademhalingsoefeningen om een beetje tot rust te komen, maar toch maak je je zorgen. Ook hier kan puntje twee weer om de hoek komen, want dit is paniek. Je wilt nog niet dood. Wie zal je allemaal gaan missen? Wederom: janken.

4. Deze keer écht met jezelf afspreken dat je nooit meer zoveel gaat drinken
En deze keer meen je het écht, want dit gevoel wil je toch echt nooit meer. Je lichaam is toch je eigen tempel, waarom zorg je er dan weer zó intens slecht voor? Het is gewoon hartstikke slecht voor je gezondheid, dus daar moet echt zo snel mogelijk wat aan gedaan worden. Maar waarom heb ik dan geen gezonde smoothie besteld, maar een Big Mac menu? Oké, vanaf morgen ga ik écht gezond doen, maar nu hunkert mijn lichaam naar zout en vet. McDonald’s it is. Maar ik voel me wel schuldig door deze caloriebom. Wederom: janken.

5. Tijd voor een stukje zelfreflectie
En dan stromen de appjes binnen. Hoe jij je voelt. Dat je ‘m gisteren wel pittig had zitten. Oh god, heb ik weer iets schandaligs gedaan? Heb ik weer ‘Jolene’ meegeblèrd en ‘Jij liet me vallen’ van Tino Martin voor m’n ex gezongen die ook aanwezig was? Ik heb mezelf sowieso weer zo erg voor schut gezet en natuurlijk had ik ook ineens de neiging om iedereen te bellen en appen. Even m’n geschiedenis terugkijken… Oh ja hoor: ook gefacetimed. Wat moeten ze wel niet van me denken. Ja, je voelt hem al aankomen: wederom: janken.

6. Een sprankje hoop
Misschien was het een extra aspirientje, misschien was het net die goede houding vinden op de bank of die hartslag die eindelijk weer even is gedaald, maar het gaat misschien wel weer. Sterker nog, misschien overleef je het vandaag wel. Ah, die katers zijn toch helemaal niet zo erg? Eigenlijk kan je er ook wel weer om lachen. Blijf je in deze fase, dan was het waarschijnlijk een gewone kater in plaats van de ergste van je leven. Want bij die next level-katers, is dit sprankje hoop van korte duur. De misère komt gewoon net zo hard weer terug.

7. Aftellen tot je naar bed mag
Je weet van jezelf al dat een hele dag op de dag of in bed blijven liggen niet goed is, voor je lichaam, humeur en algehele gesteldheid. Dus misschien heb je toch geprobeerd om even te douchen, een rondje te lopen (daredevil) of zelf een omelet gebakken. Maar het enige lichtpuntje van de hele dag is: vanavond mag je weer je bed in. Dan is dat weer geaccepteerd, dat je compleet horizontaal ligt. En deze dag moet je maar zien als een verloren dag. En dat is oké, die zitten erbij. Je mentale gesteldheid wordt weer iets stabieler. Nog eventjes. Bijna naar bed.

8. Overmoedigheid
Je denkt ervan geleerd te hebben. ‘Dit nóóit meer,’ heb je jezelf zó vaak gezegd tijdens deze helse dag. Maar wat doet deze koppige alcoholist? Ja, dat weten we allemaal denk ik wel. Volgende week liggen we er gewoon weer zo bij. Leren zullen we het ook nooit.