Wat moeten we met Madonna?
Toen ik jong was leek de wereld veel overzichtelijker. En dat was hij eigenlijk ook. Je stuurde een ansichtkaart, las het nieuws in de krant, mensen hadden boekenkasten en eens in het jaar kwam er een nieuwe lp uit van Madonna.
En omdat we niet grossierden in onze sterren (het was toch een beetje Madonna, Prince en Michael Jackson die de beat bepaalden) spelden we dat hele album. De clips, de songteksten, de foto’s bij de songteksten; ik vrat het op tot de laatste kruimel.
Vandaag is Madonna zo’n beetje de laatst levende legende die we nog hebben. Prince, Michael Jackson, George Michael, Whitney Houston; allen lijken het leven te intens te hebben geconsumeerd waardoor ze, ofwel psychisch dan wel fysiek, de pensioengerechtigde leeftijd niet halen.
Maar Madonna is een ander verhaal. Met spieren van staal en het karakter van een koningin was ze altijd in staat te blijven regeren over haar rijk. Ze shockeerde met de tongzoen met Britney Spears tijdens de VMA’s in 2003 en had relaties met jonge dansers die allemaal een jaar of dertig jonger waren dan zij.
Tot zover precies zoals ik haar hebben wilde. Een beetje vreemd, maar wel lekker. En als zij ook op vrijdagavond met vier vriendinnen aan het Yahtzeeën was, zou de magie voor mij afbrokkelen.
Maar Madonna kent geen rem. Volg haar Instagram (en vooral de reels) en je ziet haar met roze haar en een opgebold bipsje onder een bed kruipen, dan weer in een nonachtige versie van zichzelf, om vervolgens te smeken om een personal trainer. Vandaag vond ik haar, zo voelde het echt een beetje, met gekleurd haar in vier vlechten en met kettingen behangen een TikTok-performance geven waarin ze vroeg of je ooit geslagen bent in je ‘motherf*cking’ face. Ik zie een verbouwde vrouw, de lippen gevuld, de wenkbrauwen gebleekt, bijna bijziend kijkend of de camera van haar telefoon al loopt en ze haar dansje kan beginnen.
Dit bericht op Instagram bekijken
En nu worstel ik dus met de wat-moet-ik-met-Madonna-kwestie. Gaat ze in het vakje treurig of koester ik haar als laatst levende eighties-ster en vergeef ik haar de gekkigheid.
Ik laat mijn eindoordeel even van de volgende reel afhangen, wat jij?
