Alles wat je denkt als je uit eten gaat met een peuter 

Als ik onderstaand lijstje nog eens doorneem, moet ik eerlijk bekennen dat ik klink als een ietwat overspannen, zure moeder. Zo is-ie natuurlijk niet bedoeld, maar even als moeders onder elkaar: ik ben toch zeker niet de enige die totale paniek krijgt van een tafelkleed en die trekkende klauwtjes of op het puntje van haar stoel zit te wachten, wachten, wachten en me afvraag waar dat eten nu toch blijft met een tikkende terrible two tijdbom naast zich? Alles wat je denkt als je uit eten gaat met een peuter… Da’s nogal wat, hè?

• Om 17.00 uur al gaan eten (want kind wil klokslag zeven méteen slapen) en dan tóch effe klagen dat het er wel heel ongezellig is omdat er helemaal niemand anders zit.
• Holy shit: bijna een hand in de kaars. Wie zet hier nu weer een kaars neer? Hartverzakking.
• Enig, die glazen vaasjes met bloemen, maar voor je het weet kauwt je kind als een koe op een stuk stro. #waargebeurd
• Hoe lang geleden hebben we besteld? Gevoelsmatig tweeënhalf uur… Waar blijft het eten, jongens?
• Shit: er liggen hier ook ‘gewoon’ messen en vorken op tafel. Zo onhandig.
• OMG, dat tafelkleed. En dat hangt natuurlijk op perfecte hoogte voor die ondeugende grijpklauwtjes. Als. Dat. Maar. Goed. Gaat.
• Oké, ik ben nu toch zo’n ouder geworden die een iPad meeneemt naar het restaurant. Ik hoor mezelf nog zeggen: ‘Dat ga ik dus echt nooit doen, zo ongezellig.’ Think nu gewoon maar even twice, meid. LIFESAVER.
• En waarom probeer ik überhaupt nog dat kleurboek? De enige die braaf aan tafel kleurt ben ik zelf.
• Nooooo, nog maar 6% iPad-batterij. Paniek in de tent.
• Serieus? Is het eten er nu nog steeds niet? Oh wacht, het is pas 17.15 uur…
• Waarom blijft ons buurkindje wél lief zitten? En waarom kijken haar ouders de hele tijd naar ons?
• En waarom hebben ze hier eigenlijk geen speelhoek? En dan wel een kindermenu? Zo verwarrend…
• Tafel 5 heeft nu echt eten nodig, de tikkende terrible two tijdbom staat op ontploffen.
• Shit, wat heb ik eigenlijk zelf ook alweer besteld? Of bestelde ik al eerder voor hem en zijn we onszelf nu vergeten?
• Kind naast ons eet nu ijs, hopelijk ziet hij het nie… Te laat. ‘Maaaaaama, IJS!’
• Het eten is er! Ik blaas me een slag in de rondte, hoe heet kan een patatje zijn?
• ‘Wilt u nog een dessert?’ NIKS LIEVER. Maar nee, laat ook maar. Wegwezen hier.
• Next time toch maar de oppas vragen misschien? Moeha.