Dating Disasters: ‘Nog nooit in de geschiedenis van het online daten had iemand zo níet op de persoon op zijn foto geleken’
In Dating Disasters vertellen anonieme lezers over hun gênantste, meest tenenkrommende en dramatische dates. Deze week: Stille Steven.
Ik date nooit. Echt nooit. Als er al dates plaatsvinden, dan is het via via; lekker veilig. Op een avond kwam ik erachter dat je kunt wachten tot de liefde van je leven ineens voor je deur staat, maar dat dat waarschijnlijk niet gaat gebeuren. Goed klaar met dat eeuwige vrijgezellenbestaan pakte ik mijn telefoon en installeerde ik met gezonde tegenzin een datingapp.
Na een wijntje of drie swipete ik een paar keer naar rechts in de hoop dat anderen dat niet bij mij hadden gedaan, tot er ineens een match verscheen: Steven. Ik was positief verrast bij het zien van zijn foto’s. Hij zag er goed uit en lachte met zijn ogen, iets wat meteen mijn aandacht trok.
Een week later wachtte ik hem zenuwachtig op bij het station. Net op het moment dat ik vond dat ik wel erg lang stond te wachten zag ik iemand zwaaien. Of was het niet naar mij? Want deze man herkende ik niet, tot hij dichterbij kwam. Ik herkende zijn lachende ogen, maar de rest absoluut niet. Ikwas stomverbaasd. Nog nooit in de geschiedenis van het online daten had iemand zo níet op zijn foto geleken. Hij was veel kleiner, ouder en kaler dan op zijn profiel. En liep hij nou een beetje krom?
Te laat voor een Irish goodbye gaf ik hem drie ongemakkelijke kussen. Steven leek er zin in te hebben, maar mijn enthousiasme was inmiddels in mijn schoenen gezonken. Hoe ging ik me hieruit redden?
Veel te langzaam liepen we (ja, hij liep toch een beetje krom) naar het dichtstbijzijnde café en probeerde ik het beste van de situatie te maken met de middelen die ik had: heel veel alcohol. Mijn eerste wijntje had ik dan ook sneller weggetoverd dan Leonardo DiCaprio van vriendin wisselt. Dan maar drinken tot hij wél op zijn foto leek.
Uiteindelijk begonnen het ongemak en de wijn hun werk te doen, want ik bleef maar praten. Koetjes, kalfjes; smalltalk. Ik moest mezelf horen praten zodat ik mezelf niet hoefde te horen denken. Hij kreeg er dan ook geen woord tussen, en ik weet zeker dat ik hierdoor ook op zijn lijst van meest vreemde dates ooit ben komen te staan, maar kom óp, er zat een complete vreemde tegenover me die me méga had gecatfisht en me alleen maar halfbakken aan zat te gapen. Give me a break.
Net op het moment dat ik genoeg moed bij elkaar had geraapt om hem te vragen waarom hij zulke misleidende foto’s had gebruikt, sprong hij ineens op. De dansvloer van het café was al aardig gevuld en hij kon zich duidelijk niet meer inhouden. Oh my god, dacht ik. Hij danst zelfs krom. Hij wenkte dat ik moest komen, maar ik was bevroren.
Daar zat ik dan, alleen aan een tafeltje, terwijl mijn date waarvan ik hoopte dat niemand dacht dat het mijn date was de dansvloer op zijn eigen unieke manier aan het verslinden was: ‘80’s moves en alles. Even later kwam hij bezweet naast me zitten en toen hij een gesprek aanknoopte dat je ook met de postbode kan hebben, besloot ik te vragen hoe laat zijn trein ging. Wat er ook zou gebeuren, dit ging geen ‘oeps, ik heb mijn trein gemist maar jij woont toch vlakbij?’-scenario worden. Nee, deze man ging absoluut naar huis.
We rekenden af en ik bracht hem naar het station, ineens zakten alle wijntjes mijn benen in en was ik degene die krom liep. Ik weet het: ik heb mezelf waanzinnig voor paal gezet met mijn overmatige drankgebruik, maar soms is het even je enige oplossing, oké?
We hebben elkaar nooit meer gezien en ik had het daten dan ook volledig afgezworen totdat ik een bericht van Maarten kreeg. Ik kende hem al, dus ik wist dat hij op de persoon op zijn foto’s leek. Ook hij lachte lief met zijn ogen en liep, voor zover ik me kon herinneren, recht. We hadden elkaars pad al een paar keer gekruist, maar nooit op het goede moment. Tot nu. We besloten af te spreken en sindsdien zijn we het meest walgelijk gelukkigste stel ooit.
Dus: laat dit verhaal het licht aan het eind van de donkere tunnel die ‘daten’ heet zijn. Misschien moet je nog een paar dates met een Steven doorstaan, maar een Maarten kan dichterbij zijn dan je denkt.
Wil jij jouw Dating Disasters ook met ons delen? Leuk! Stuur een mail naar info@amayzine.com en misschien lees je jouw verhaal hier binnenkort wel terug.