Dating Disasters: ‘Even sloeg de paniek toe: hóe ging ik dit oplossen?’

In Dating Disasters vertellen anonieme lezers over hun gênantste, meest tenenkrommende en dramatische dates. Deze week: Valentijnsdag gone wrong.

Ik ben nooit heel handig geweest als het gaat om daten. Er gebeurt altijd wel iets: ik struikel over mijn woorden, ik laat per ongeluk doorschemeren dat ik mijn date van tevoren iets te hard aan het stalken ben geweest of ik maak er gewoon in het algemeen een flink potje van. Dat laatste gebeurde een paar jaar geleden ook, op Valentijnsdag nota bene.

Ik was, vond ik zelf, nog veel te onervaren als het om daten ging, dus ik besloot een datingapp te installeren. Dit was in de tijd dat Tinder nog geen verzamelplaats was van alleen maar dezelfde, nietszeggende profielen, dus er was genoeg keus. Ik raakte al snel aan de praat met twee leuke matches en in het kader van ‘speltip 9: spreid je kansen’ besloot ik met beide mannen af te spreken. Er zal er vast één leuker zijn dan de ander, dacht ik.

Niets bleek minder waar: ik weet niet hoe ik het voor elkaar had gekregen, maar ik had echt twee héél leuke mannen aan de haak geslagen. Ik wist dat ik ooit tussen ze moest gaan kiezen, maar ik wist het altijd wel uit te stellen. Dat komt later wel, dacht ik. Al snel kwam Valentijnsdag om de hoek kijken en één van hen had een date voor ons geregeld. Gelukkig, dacht ik. Dan hoef ik voor vanavond in ieder geval niet te kiezen. We hadden een geweldig leuke date, en bij thuiskomst kwam hij nog even mee naar binnen.

We ploften neer op mijn bed en net op het moment het wel erg gezellig werd, riep mijn huisgenoot of ik even naar beneden wilde komen. Ik had haar natuurlijk al lang en breed ingelicht over mijn datingsituatie, maar ik had niet verwacht dat die informatie zo snel al van pas zou komen. ‘Ik weet even niet wat ik nu moet doen,’ zei ze. Ik keek langs haar heen door het raam naast de deur en zag mijn andere date staan met een bos bloemen in zijn handen. Achteraf logisch, ik had namelijk gelogen dat ik die avond niks te doen had. Dom. Even sloeg de paniek toe: hóe ging ik dit oplossen?

Uiteindelijk ben ik terug naar boven gerend en heb ik mijn huisgenoot laten vertellen dat ik er niet was. Je hebt geen idee hoe schuldig ik me voelde toen ik later op die avond de achtergelaten bos bloemen aantrof, of toen ik diezelfde ochtend naast de ander wakker werd, maar ik wist echt niet hoe ik mezelf hieruit moest redden.

Hoe moeilijk ik het ook vond, ik heb besloten om allebei de mannen daarna niet meer te zien. Het schuldgevoel van die avond woog veel te zwaar op mijn hart en ik vond dat ze iemand verdienden die helemaal voor ze zou kiezen. Ik ben nog steeds niet trots op mezelf als ik hieraan terugdenk, maar het is mijn eigen schuld. Volgende keer toch maar al mijn geld op één speler inzetten…

Wil jij jouw Dating Disasters ook met ons delen? Leuk! Stuur een mail naar info@amayzine.com en misschien lees je jouw verhaal hier binnenkort wel terug.

Beeld: White Lotus,  Warner Media