Dating Disasters: ‘Eén ding wist ik zeker: ik moest hier zo snel mogelijk weg’

In Dating Disasters vertellen anonieme lezers over hun gênantste, meest tenenkrommende en dramatische dates. Deze week is er een man aan het woord: obsessieve toekomstplannen.

Ken je dat gevoel dat je in een romantische komedie bent beland maar dan zonder de romantiek en zonder de komedie? Zo ging mijn meest ongemakkelijke date ooit. Het begon allemaal met de veelbelovende ontmoeting op een zonnige zaterdagmiddag. Ik had haar ontmoet via een datingapp (waar anders tegenwoordig) en na een paar leuke berichtjes over en weer besloten we om af te spreken. Ik zal eerlijk zijn: ik was heel enthousiast. Ik vond haar ontzettend knap en onze interesses leken goed overeen te komen. Op één belangrijke interesse na dan: mijn date bleek obsessief bezig te zijn met haar toekomstplannen.

Halverwege het eerste kopje koffie zei ze dat ze klaar was om te settelen, om een serieuze relatie aan te gaan en begon ze te praten over trouwen en kinderen. Ik ben halverwege de 30 dus natuurlijk zijn dit dingen die ik ook zou willen, maar misschien moeten we, voordat we daar aan beginnen, eerst nog een paar kopjes koffie meer gedronken hebben samen.

Helaas wist ze van geen ophouden. Hoewel ik met man en macht probeerde om van onderwerp te veranderen, bleef ze doorgaan over haar droombruiloft en hoeveel kinderen ze wilde. Ik realiseerde me dat ze me in de tussentijd nog geen één vraag had gesteld. Op dit moment van de date was ik fysiek aanwezig, maar mentaal compleet uitgecheckt. Dit werd ‘m echt niet.

Toen werd ik wakker geschud door een vraag van mijn date. Eindelijk, ze wilde ook iets van mij weten. Ik hoopte dat ik door mijn antwoorden goed te formuleren, het gesprek mijn kant op kon draaien en dat we het misschien ergens anders over konden hebben, maar niets bleek minder waar. Ze vroeg me namelijk of ik al kindernamen had uitgekozen en vroeg zich af welke kleur ogen ik het liefst wilde dat onze kinderen zouden hebben. Sorry, maar dit is toch niet normaal? Ik was al afgeknapt en door haar overweldigende interesse in mijn genetische voorkeuren al helemaal.

Eén ding wist ik zeker: ik moest hier zo snel mogelijk weg. Ik had alleen geen idee hoe ik dat op een subtiele manier kon doen. Ik wilde haar niet kwetsen, maar dit kon ik niet meer aan. Ik ben er niet trots op, maar ik heb gedaan alsof ik een belangrijk telefoontje kreeg en snel weg moest. Later heb ik haar nog geappt dat ik dacht dat we in andere levensfases zitten en dat het daardoor niets kon worden. Toen ze terug appte, brak mijn klomp al helemaal: ze was het met me eens, want ze vond dat ik totaal niet enthousiast reageerde op de dingen die ze allemaal zat te vertellen. Goh, hoe denk je dat dat komt? dacht ik. Ik heb het er maar bij gelaten en heb haar een fijne avond gewenst, voor mij even geen dates meer.

Wil jij jouw Dating Disasters ook met ons delen? Leuk! Stuur een mail naar info@amayzine.com en misschien lees je jouw verhaal hier binnenkort wel terug.