Dating Disasters: ‘Ik hoopte op een gezellige avond, maar dat zat er niet in’

In Dating Disasters vertellen anonieme lezers over hun gênantste, meest tenenkrommende en dramatische dates. Deze week is er een man aan het woord: beter verwend dan verwaarloosd.

Na een lange tijd single te zijn geweest, vonden mijn vrienden het tijd dat ik weer eens open zou gaan staan voor de liefde. Het is niet dat ik er niet op zat te wachten, maar ik vind dat zoiets gewoon op je pad moet komen. Toch stemde ik in met een blind date met een vrouw die een vriend van mij kende via zijn werk. Ik wist niet wat ik kon verwachten, al kreeg ik onder lichte dwang wel een foto te zien zodat ik in ieder geval zou weten op wie ik precies moest gaan staan wachten. Ze zag er goed uit, dus ik had er zin in.

Zoals afgesproken arriveerde ik op de avond van de date bij het restaurant waar onze gemeenschappelijke vriend voor ons had gereserveerd. Hij nam zijn cupido-taken duidelijk erg serieus. Ik hoopte op een gezellige avond, maar toen mijn date aan kwam lopen wist ik al dat dat er waarschijnlijk niet in zou gaan zitten. Ze gaf me een slap handje en alles aan haar houding schreeuwde dat ze hier niet wilde zijn. Ik loog tegen mezelf dat het waarschijnlijk de zenuwen waren en we liepen samen naar binnen.

Eenmaal bij onze tafel bleef ze even staan. Ik vroeg me hardop af of ze in haar hoofd een escape-plan aan het maken was, maar ze zei dat ze het de taak van de man vond om haar stoel uit te schuiven. Oké dan, iemand die me aanspreekt op mijn gentleman taken. Ergens had ze wel gelijk, ik was gewoon gaan zitten als een lompe boer.

Toen we eindelijk zaten bekeken we het menu. Ik bestelde een steak met friet en salade en vroeg haar wat zij wilde eten. Ze gaf aan niets te willen en vroeg alleen om water. Toen het eten arriveerde hadden we ongeveer vijf woorden gewisseld en terwijl ik van mijn steak genoot, zat zij alleen maar te pruilen en met haar vinger rondjes om haar glas te draaien. Op iedere vraag die ik stelde kreeg ik een kortaf antwoord en ik kon het al helemaal vergeten dat ze een paar vragen terugstelde. In wat voor foute scène was ik beland? Om eerlijk te zijn vroeg ik me af of dit misschien een grap van mijn vrienden was, maar hoe langer deze drama van een date duurde, hoe meer die hoop begon te vervliegen.

Na het eten wilde ze naar huis, dus ik bood aan om haar een lift te geven. Dat wilde ze wel zei ze, maar ze stond niet tegelijkertijd met mij op. O ja, shit. Dacht ik. Die stoel. Ik schoof haar stoel uit en hoopte dat dit galant genoeg was om haar mee het restaurant uit te krijgen. Mijn rug deed inmiddels pijn van het dragen van een persoonlijkheid voor twee op deze date, dus ik wilde héél graag naar huis.

Bij de auto had ik mijn lesje geleerd: ik opende de deur voor haar en in stilte reden we richting haar huis. Man, wat was dit een pijnlijke bedoeling. Bij aankomst kreeg ze het zowaar voor elkaar om er een muisstille: ‘bedankt’ uit te persen voordat ze de deur dichtsloeg. Deuren dichtdoen ging haar duidelijk wel goed af. Ik wist niet hoe snel ik naar huis moest rijden. Onderweg heb ik mijn vriend gebeld en hem verbannen om ooit nog een date voor mij te regelen. De vrouw in kwestie heb ik nooit meer gezien. Ik lig er niet wakker van en ik krijg nu ook niet echt het idee dat zij daar erg veel last van heeft. Op naar de volgende date, het liefst met iemand die ik zelf heb uitgekozen.

Wil jij jouw Dating Disasters ook met ons delen? Leuk! Stuur een mail naar info@amayzine.com en misschien lees je jouw verhaal hier binnenkort wel terug.