Even over Succession seizoen 4

Nu weet ik niet of ik het daar mee eens ben (ik vond The Affair en La Meglio Gioventù minstens zo mooi), maar Succession heeft de nullijn van series wel even op een heel ander startniveau gelegd.

Eigenlijk is niemand aardig of goed van hart, allen zijn hongerig. Naar geld, macht, gerechtigheid en gek genoeg ook naar liefde. Gapend van adoratie met mijn onderkaak meestal op mijn hoogpolige kleed keek ik naar de outfits, de huizen, de helikopters en de jets. Dit is rijk on steroids, met als leitmotiv toch wel dat geld niet gelukkig maakt.

Succession vertelt het verhaal van mediamagnaat Logan Roy (die gebaseerd zou zijn op Rupert Murdoch) die aan het einde van zijn leven raakt en zijn hongerige, hebberige kinderen Connor (met zijn eerste vrouw) en Kendall, Roman en Siobhan (Shiv), die in tijgerhouding klaarzitten om zijn miljarden naar binnen te harken. Connor heeft de behoorlijk geldslurpende hobby die een politieke carrière heet, maar heeft niet de behoefte om zijn vader van zijn troon te jassen. Iets waar Siobhan, Kendall en Roman niet op kunnen wachten.

Afijn. Wat zien we in seizoen 4?Veel van hetzelfde, maar met interessante plottwists. Zo is Tom, de man van Siobhan, ineens van sukkeltje gegroeid tot degene die aan tafel zit. De mover, de shaker. En dat maakt hem bij Siobhan zowaar zelfs weer interessant. Verder zijn er weer heel veel zinnen die je op een kaartje wil schrijven om op ongemakkelijke momenten uit je mouw te schudden. Zoals Roman die tegen Kerry, de zoveelste rechterhand van zijn vader zegt: ‘Ik versta je niet. Misschien moet je de l*l van mijn vader even uit je mond halen.‘ En als zij hen vraagt of ze hun vader toch willen bellen om hem te feliciteren met zijn verjaardag, willen de kinderen eerst van hun vader zelf horen dat hij dat graag wil. ‘Ik kan hem vragen om een geschreven berichtje te sturen naar jullie,’ oppert ze. ‘We willen zijn stem horen. Lukt dat niet, dan kun je die l*l nu weer in je mond stoppen.’

Het gemak waarmee deze Next Gen Roys een bod op een uitgeverij verhogen van 8 miljard naar 9,5 naar 10 is ronduit vermakelijk. 10 miljard, da’s 500 miljoen meer. Lekker rond getal ook, dat rekent zo makkelijk.

Nog een reden om te kijken zijn de locaties, zoals de Noorse Romsdalen-gondel, het Juvet Landscape Hotel en de Atlantic Ocean Road die je vast nog kent uit No Time To Die.

En de muziek, die wil ik graag insturen voor de Avond van de Film(of Serie)muziek.

Och, het is smakelijk vermakelijk. Te zien op HBO Max en volgende week verschijnt er weer een nieuwe aflevering.