Even over MAFS weer

En dan vooral over Remco en Paula

Want de rest geloof ik wel even. Cathelijne en Laura zijn ontroerend lief en zacht, tussen Maarten en Richelle zie ik het ook helemaal goed komen, maar die laatste twee zijn voor mij wel weer het bewijs dat een goede verhaallijn meteen ook een doodsaaie lijn is, dus stoot ik meteen maar even door naar Remco en Paula want god, wat ben ik dol op dit setje.

Zal ik eerst beginnen met het huis van Remco? Is het een brickwall of is dat een behangetje met baksteenprint? Start nu maar Frank Boeijens ‘Zeg me dat het niet waar is’ op.  Nou, het is waar. Net als de reactie van Paula die gezellig naast Remco op de bank reageert als hij vraagt of ze samen de opdracht van de gedragsbioloog zullen starten: ‘Oh, dus nu wil je het wel?’ Ik denk dat ze niveau van stem, blik in de ogen helemaal van haar moeder heeft, iemand emotieloos aankijken, je volume op standje ‘het is allemaal normaal’ zet en ondertussen die dolk even flink in de maag duwt. Remco kijkt even verschrikt, zijn ogen vragen om uitleg. En dan gaat ze verder. Zelfde toon, zelfde blik. ‘Nou, omdat je het de vorige keer niet wilde.’

Als er meer vrouwen als Paula zouden zijn had de firma Bosch weinig handel want echt, met een vrouw als zij heb je geen ijskast meer nodig.

En dan ineens heeft ze bij Remco op ‘press and play’ gedrukt. Daar komen de opgekropte irritaties. Nou ja, dat van die teleurstelling van die kus op de wang bij het huwelijk weten we nou wel, Remco. Je bent ook niet bepaald George Clooney. Paula blijft hem aankijken alsof hij het telefoonboek aan haar voorleest: emotieloos.

Dan gaan ze de duinen in. Paula houdt van wandelen, dat zie je meteen aan haar schoenen. Als tijdens corona iedereen zo netjes afstand hield als Paula en Remco dat doen tijdens deze wandeling, had het virus zich nooit verspreid.

Paula lijkt zich in alles net een beetje beter te voelen dan Remco. Maar wat praat ze toch raar. ‘Het liefst had ik nu weggewillen.’

Ineens vind ik het toch wel weer een beetje zielig. Remco vond het kaartje dat ze voor hem schreef nog voordat ze hem had ontmoet al kil. En dat had dus niets te maken met hoe zij hem vond, maar wel met wie zij als mens is. En dan ineens breekt ze. Ze is stug en er gaat een hoop meer in haar om dan ze laat zien.

Misschien zijn ze uiteindelijk toch geen mismatch, wie weet.

Ik las op Twitter dat een paar afleveringen verder een huilende Stephan en een met Martijn dansende Patricia te zien zijn. Martijn lijkt een beetje op een soappersonage dat steeds weer tot leven wordt geroepen teneinde de boel een beetje op te fluffen.

Hoe dan ook, ik mafs vanavond, mafs je mee?

Beeld: RTL