May’s diary

Jongens, dat is lang geleden dat ik jullie een weekje mee op sleeptouw nam. Tijdens Covid was mijn leven niet bepaald spannend en daarna was ik het geloof ik even kwijt, maar hier ben ik weer met de week van May. Omdat je als hoofdredacteur nu eenmaal soms op plekken komt die te leuk zijn om niet te delen en ik hoop dat jullie er ook iets aan hebben.

Vrijdag
Vorige week was het Goede Vrijdag en waren mijn meisjes vrij en vroeg uit. En dus propten vriendin Kiki en ik de auto vol met blonde meisjes, die toevallig ook nog van onszelf waren, en zetten we koers naar Amsterdam. Lunchen met een grote groep is altijd een goed idee bij Café Restaurant Amsterdam. Het is groot, gezellig en lekker en er is bijna altijd wel een tafeltje. Het regende frietjes (lekkere dunne), we doken in de soep en zagen natuurlijk minstens twee tafels die we kenden. Daarna moest er geshopt worden en dat deden we in de Jordaan. Als een grote magneet zoog Tableware in de Westerstraat ons naar binnen. De eigenaar koopt serviezen uit Frankrijk, of van die ronde bistrotafeltjes met een marmeren blad, en champagnecoupes en grote zilveren wijnkoelers. Met een druppel kwijl in de mondhoek en ‘pas op, pas op’ roepend (want piepklein en tjokvol) cirkelden we door de zaak. Mijn buit bestond uit zes coupes en een schaal waar ik deze zomer zeventig salades in ga presenteren. En ik hoop vanmiddag weer even een kleine slag te slaan.

Maandag
Wij wonen aan een pittoresk parkje waar de bewoners erg van tradities houden. Met Pasen eieren zoeken met alle kinderen die aan het park wonen is een redelijk verse. De moeders verstoppen eieren (met als grote lokker het enorme gouden ei) en de kinderen zoeken, verzamelen en verdelen de buit. Het spektakel werd afgeroomd met een stapel pannenkoeken en witte bolletjes met knakworst. Voor Flo tot nu toe toch wel het hoogtepunt van het jaar.

Woensdag
Zoals je vlek op vlek op vlek-situaties hebt, bestaan ze ook de andere kant op. Plus en plus en plus-gevallen. Woensdag was er zo een. Ik werd uitgenodigd voor de presentatie van Legology, een merk dat producten heeft die je benen mooier en gladder maken. De gekozen locatie was de Movements Yogastudio aan de Overtoom, die dan weer van een dierbare oud-collega van mij is. En deel van de presentatie was een Pilates-les in de verwarmde studio. Daarvoor regel ik met liefde oppas voor Flo en verzet ik alle woensdagafspraken. Het was een feest, en als je benieuwd bent naar de producten van Legology: daar schreef ik hier over.

Donderdag
Donderdag was een hoe-krijg-ik-het-allemaal-voor-elkaar-dag. Het begon met een brunch die Quinty Trustfull organiseerde voor de lancering van haar collectie met Summum Woman. Nu is Quinty een dierbare uit ‘het vak’ met wie ik toch ooit wel een van mijn meest memorabele tv-momenten beleefde. We kregen namelijk op live tv samen intens de slappe lach.

Afijn, en Summum Woman supportte Amayzine al toen we nog maar net bestonden, tien jaar geleden, dus natuurlijk was ik hierbij. Quinty had een geweldige locatie in Abcoude geregeld waar we brunchten in de kas met uitzicht op de knotwilgen en wuivend riet. Bordjes van Menno Kroon, een taart van zes lagen met eetbare bloemen, scones, bagels met mozzarella en pesto, allemaal leuke vrouwen (Anouk Smulders, Leontine Ruiters, Marvy Rieder, de zus van Quinty en ga zo maar door) en natuurlijk de hebberigmakende masterpieces die Quinty en Jorien, de founder van Summum, samen ontwikkelden.

Op de rug bij Anouk door het gras getild worden maakte de ochtend goudomrand. En toen door naar de volgende sessie: de fall/winter presentatie van Marc Cain. Ook Marc Cain is een merk waar we al jaren mee werken. Hun kwaliteit is van het hoogste niveau en ze bestaan dit jaar vijftig jaar en ontwikkelden een capsulecollectie om dit heuglijke feit te vieren. Ik mag er niets over zeggen, maar die jas, die moet, zal en wil ik.

Daarna togen Daan (die inmiddels bij me in de auto was gesprongen) en ik naar de Jordaan (verraderlijk dicht bij Tableware maar ik hield me in), waar De’Longhi een coldbrew coffee pop-up had gecreëerd. We dronken een salty caramel coldbrew coffee, kletsten bij met de leukste Thijs Willekes (die de pr doet van De’Longhi) en nog wat gezellige freelancers en dansten met een goodiebag (ik ben dus fan van de dubbelwandige De’Longhi-glazen, er staat er as I write eentje naast me die om een refill smeekt) richting de auto. Nog even vlug naar kantoor om daarna door de file richting Haarlem te kluwen waar mijn lievelingsles me wachtte: een uurtje barre van Olga-Isabelle. En daarna met thee het bedje in.

Ik wens jullie een heerlijk weekend. Tot volgende week.

Liefs,
May