Even over het eerste optreden van Mia en Dion

Aankomende zaterdag staan ze in AFAS Live, maar ik hoop (en gok ook wel dat dat het geval is) dat er nog een repetitie en een zanglesje of twintig in de dagen vooraf worden gepropt. Onze inzending voor het Eurovisie Songfestival dit jaar, Mia en Dion, traden namelijk afgelopen weekend voor het eerst samen op, en… Tsja, het was niet al te best.

De nodige grappen zijn er dan ook al over gemaakt: dat we misschien beter weer het broccolilied konden insturen, of Mia en Dion ook toevallig in de zaal zaten bij The Bodyguard en ik denk dat menig karaokeliefhebber ineens met veel meer zelfvertrouwen die microfoon pakte (‘oooh, zo slecht ben ik dan ook weer niet’). Nee, hun debuut als duo was niet echt om over naar huis te schrijven.

Mia en Dion zijn inmiddels ook met een verklaring gekomen: volgens hen lag het vooral aan de techniek in Madrid, waar de pre-party van het Eurovisie Songfestival plaatsvomd. Nu ben ik geen professioneel zanger (die droom moest ik rond mijn tiende levensjaar noodgedwongen opgeven wegens gebrek aan talent), maar er is toch wel een grens tot waar je de techniek de schuld kan geven? Toegegeven: niet alle acts waren even goed (maar een valse noot hier en daar is bij het Eurovisie Songfestival niet raar), maar er was geen enkele act zo slecht als die van Mia en Dion. Helaas.

Echt, ik kan het filmpje ook wel blijven kijken, net als een auto-ongeluk. Je wil het niet zien, je wil je hoofd afweren want het is heel onprettig om te zien, en toch blijf je kijken. Ramptoerisme eerste klas, dit.

Maar goed, vooral ook wel heel sneu voor Mia en Dion zelf, die allebei geen tot amper podiumervaring hebben (en zeker niet voor deze hoeveelheid mensen). Maar wat ik misschien wel net zo opvallend vond als de zangkwaliteit: hun niet-bestaande chemie. Het leek op het podium oprecht alsof de twee elkaar slechts tolereren, wat ikzelf behoorlijk ongemakkelijk vond om te zien. Misschien kunnen ze voor het Eurovisie Songfestival daadwerkelijk start wat bondingsessies doen? Als zelfs Waylon en Ilse ons konden tijdelijk konden laten geloven dat ze elkaar mochten is niets onmogelijk.

Dan nu de grote vraag: hebben we nog vertrouwen?

Beeld: AvroTros