Even over MAFS NL
Zijn we team Martijn of Nicole?
Er zijn duizend dingen die we kunnen bespreken over de uitzending van MAFS van gisteravond. Zoals de ouders van Paula natuurlijk, die volgens een fijne twitteraar even werden aangezien als een reïncarnatie van Van Kooten en De Bie. Hoe heerlijk was de scène waarin de moeder van Paula haar aanstaande schoonzoon wat duivelse dilemma’s voorschotelt? Ajax of Feyenoord, Citroën of BMW, pasta of patat, André Hazes of Andre Rieu. Ik las op Twitter dat iemand vond dat degene die de muziek uitkiest bij Married at First Sight salarisverhoging moet krijgen. Nou, de redacteur die de moeder van Paula dit gespreksonderwerp tipte (‘dilemma’s, breekt altijd het ijs’) verdient een standbeeld.
Oh, en het gezicht van de moeder van Paula als ze hoort dat Paula misschien wel in het wit wil trouwen. ‘Ze is ook geen twintig meer, hè?’). Ik durf er zo al mijn spaargeld om te verwedden dat papa en mama Paula matchende fietstassen hebben.
Maar het gesprek van de dag is natuurlijk Nicole en Martijn. Op het oog een ontzettend leuk stel, ik begrijp de match, maar dit ging he-le-maal mis. Blijkbaar was zij denigrerend over Eindhoven, vindt hij dat ze niet praat. Er was een situatie rond het zwembadwater en toen Martijn in de auto zei dat Nicole zijn type niet was, trok ze aan de handrem. Letterlijk. En toen was het mis. ‘Goedemorgen.’ ‘Euh, geen goedemorgen. Gewoon: morgen,’ nukte Nicole Martijn toe. Als een stel stoute kindertjes zaten ze op de hagelwitte leren bank van het hotel (ik kon nog net een Boeddhabeeldje zien in de hoek, het was kortom precies zoals ik het hebben wilde) terwijl de verslaggever hen vroeg hoe het nou toch allemaal zo gekomen was. Een vierdejaars psychologie zonder afstudeeronderwerp heeft er nu meteen een gevonden. De lichaamshouding van Nicole, het overdreven relaxte van Martijn (‘Ik zat ook fout, laten we opnieuw beginnen. Laten we geen voorbeelden aandragen want dan wordt het welles nietes’) en Nicole die elke keer de armen nog steviger over elkaar klemt en natuurlijk boos wegloopt en Martijn een fijne terugreis wenst.
Ik had niet verwacht dat ik dit ooit zou zeggen, maar ik ga vanavond gewoon vooruitkijken op Videoland om te zien hoe het afloopt.
Ik leen nog even een briljante Twitter-suggestie. Noem het een klein eerbetoon aan de moeder van Paula en een gesprekshandvat voor Martijn en Nicole.
Bestuurder of bijrijder?
Zonnebrand delen of voor jezelf houden?
Eindhoven of Amsterdam?
Ciao ciao of doei doei?
