Netflixtip van de dag: Liebes Kind
Heel stom, maar ik kan mezelf zo beperken in het kiezen van nieuwe series en films. Vaak als die in een andere taal dan Nederlands of Engels gesproken zijn… Haak ik af. Daardoor heb ik mezelf al vaak in de vingers gesneden, want ik begon pas schandalig laat met Squid Game omdat ik dacht dat ik mijn aandacht er niet bij zou kunnen houden omdat ik geen Koreaans spreek. Zo dom gedacht natuurlijk, want het bleek één van de beste series in jaren te zijn.
Zo ook met deze Duitse serie Liebes Kind. Mijn Duits is beduidend beter dan mijn Koreaans, maar heel eerlijk: ik vind het zó’n lelijke taal dat ik de serie niet aanklikte. Tot ik me gisteravond dood verveelde, alle streamingdiensten had uitgespeeld en er toen dus toch weer op uitkwam. En ik kan je vertellen: de beste beslissing van de maand. Wát is deze serie spannend.
Liebes Kind is een verfilming van het gelijknamige boek van Romy Hausmann, en is een miniserie van zes afleveringen. De serie draait om Jasmin Grass, die wordt gekidnapt in een parkeergarage. Ze wordt vervolgens opgesloten in een klein appartement zonder ramen, in het midden van een bos in Duitsland. Haar kidnapper verft haar haar blond en noemt haar continu ‘Lena’ en draagt haar op te zorgen voor ‘hun’ kinderen. Lena weet te ontsnappen (na vijf maanden), maar niets is wat het lijkt: zo makkelijk komt ze niet van haar kidnapper af. Ik zal verder geen spoilers geven, maar er zijn zoveel twists and turns in deze serie dat het onmogelijk is om er niet verslaafd aan te raken, want je wil telkens weten hoe het nou écht zit. En ja: hij is oprecht ook ontzettend spannend.
Dat vinden ook Facebook en Twitter, waar veelal wordt geschreven over Liebes Kind en waar wordt ‘geklaagd’ over slapeloze nachten. Je moet dus wel van wat spanning houden (en ertegen kunnen, anders kun je ‘m misschien beter overdag kijken), maar dan ligt deze wel helemaal in jouw straatje.
‘Liebes Kind zorgt ervoor dat ik continu op het puntje van mijn stoel zit, pfoe.’
‘Hoe Liebes Kind je bij aflevering één weet vast te houden. Angstaanjagend goed.’
‘True crime, psychologische thriller, een murder mystery in één. Jozef Fritzl meets Room meets Gone Girl. Echt een aanrader.’
Dat is een greep uit de Twitterberichten, mocht je nog niet overtuigd zijn. Laat die nachtmerries maar komennnn.
