It’s a miracle: May kan zien

Het. Is. Een. Wonder. Ik heb er geen andere woorden voor. Nou ja, een mirakel. Een relevatie. Een godsgeschenk. Ik kan zien. En hoe. Ken je die zeldzaam kleine lettertjes op de achterkant van bijvoorbeeld een pot met magnesiumpillen? Die kan ik nu lezen. Net als de bijsluiter van de paracetamol. De krant? Een makkie. Eitje. En het wordt allemaal nog beter.

Allemaal dus door de operatie aan mijn ogen. Er kwam weer een fontein vragen in mijn DM, dus hier de meest gestelde.

1. Hoe gaat het in zijn werk?
Ik kwam een halfuurtje voorafgaand aan de ingreep. Dan wordt alles nog even doorgenomen en krijg je een oxazepam om rustig te blijven en twee aspirines. Daarna werd ik naar een kamertje geleid waar ik een charmant badmutsje, een operatieschort en slofjes om mijn voeten kreeg. In een tussenruimte wachtte ik tot de chirurg me kwam halen. Dat voelde een beetje als in het karretje van de Python zitten dat zachtjes en dreigend omhoog rijdt. Je kan niet meer teurg en vraagt je af waarom je dit in vredesnaam hebt gedaan. Maar dan komt de chirurg, staat de radio gewoon aan (het is voor hen just another day at the office en dat stemt gerust) en iedereen is heel serieus en intens lief. Bovendien vertellen ze wat wanneer en waarom gebeurt, dat vind ik altijd heel fijn. Na twintig minuten was oog één klaar. Vervolgens werden de voorbereidingen getroffen voor oog twee en binnen drie kwartier zat ik beneden.

2. Zie je meteen scherp?
Dat nog niet. Je lens moet zich nog vormen en je oog is nog wazig van de zalfjes die gebruikt zijn om het te verdoven en te ontsmetten. Aangeraden wordt om die dag even lekker rustig aan te doen. Slapen doe je met twee beschermkappen op je oog zodat je er niet in gaat wrijven. Ook krijg je een druppelschema mee voor de komende maand.

3. Wat mag je allemaal niet?
Geen oogmake-up dragen voor een week, niet in je ogen wrijven, niet bukken, geen zware dingen tillen enzovoort. Ook liever niet naar rokerige ruimtes, sauna’s of zwembaden.  Oh enne, dat ene, dat mag wel, maar voorzichtig. ‘Als twee egeltjes,’ zegt Jan-Willem, de eigenaar van Retina. Met beleid dus.

4. Blijft dit voor altijd?
Bij mij wel. Deze lenzen mogen mee de kist in. Tweehonderd jaar garantie heb ik dus dat zit wel snor. Maar het beste kun je zelf langsgaan voor een consult. Niet alle ogen zijn geschikt voor deze ingreep. Misschien past jou laseren beter of is het verstandig om nog even te wachten tot je ‘lees-defect’ op haar dieptepunt is.

5. Wat zie je allemaal?
Alles! Die irritante aanwijzing op het Albert Heijn-verspakket waar ik altijd foto’s van moest maken om ze vervolgens uit te vergroten. Dit Word-document in lettertype 12 in plaats van 18, de appjes van mijn dochter, de krant… Mijn score was vandaag bij de nacontrole al 20 uit 20. En het schijnt nog beter te worden.

‘Mama, zo’n operatie. Dat is bijna net zo duur als een Birkin, hè?’ vroeg mijn dochter in de auto richting de nacontrole. Ik weet het, knikte ik. En weet je, ik ben hier toch blijer mee.’ Ze begreep het nog ook.