Ik keek You People zodat jij dat niet hoeft te doen
Soms is het zo onverstandig om met hoge verwachtingen ergens in te gaan, daar kwam ik gisteravond weer achter. Want Jonah Hill die een film heeft geschreven én zelf de hoofdrol speelt. Kan niet missen, toch? En als je dan ook ziet dan Eddie Murphy, David Duchovny en Julia Louis-Dreyfus de cast compleet maken zit je al helemaal goed. Dacht ik. You People heeft echt álle ingrediënten om een topfilm te zijn, maar slaat volledig de plank mis.
You People gaat over de Joodse Ezra, die op een meet cute-manier de zwarte Islamitische Amira ontmoet — hij denkt dat zij zijn Uber-chauffeur is. Ze maken wat grapjes heen en weer, het klikt, en de film springt gelijk een stukje vooruit in de tijd: Ezra en Amira zijn een gelukkig stel en hij wil haar zelfs ten huwelijk vragen. Hier stuitte ik al gelijk op het eerste probleem: Ezra en Amira zijn allebei aardige mensen, maar worden zo tweedimensionaal neergezet dat je als kijker weinig empathisch vermogen voor hen krijgt, maar dat je ook geen chemie, lust of liefde tussen hen voelt. Nergens zien of voelen wij dat dit de liefde van Ezra’s leven is, dé vrouw met wie hij per se wil trouwen.
Maar goed, dat wil hij wel. En dat pakt hij op de ouderwetse manier aan: haar ouders om haar hand vragen. Het enige probleem is dat hij Amira’s ouders nog niet heeft ontmoet en daarom plant hij (achter haar rug om) een lunch om kennis te maken. Je raadt het al: deze lunch verloopt dramatisch. Jonah Hill speelt de hele film zijn welbekende typetje dat zichzelf in een passieve manier in ongemakkelijke situaties praat en daar niet meer lijkt uit te komen. Dat werkt top als een sidekick zoals in The Wolf Of Wallstreet, maar stukken minder als hij de hoofdrol vertolkt. Dan ben je het héél gauw zat.
De ouders van Amira, en dan vooral haar vader Akbar (Eddie Muprhy), is om een onverklaarbare reden echt een onwijze zak. En dat is vooral waar deze film vol mee zit: onaardige, simpele, toondove personages. Akbar doet de meest onaardige dingen tegen zijn nieuwe schoonzoon, maar we krijgen er nul uitleg over waarom hij dat doet. Ezra’s ouders, en dan vooral zijn moeder, weet zich in onhandige en debiele situaties te werken, waarin ze terechtkomt door haar onwetendheid over de zwarte en islamitische cultuur.
De film zit vól clichés met dit soort onwetendheid. Aan de ene kant lijkt Jonah Hill met You People een soort maatschappelijk probleem aan de kaak te willen stellen, aan de andere kant lijkt-ie toch meer de romcomkant op te gaan. Resultaat: een film vol clichés, voorspelbaarheden en twee hoofdrolspelers die je niet leert kennen, omringd door alleen maar onaardige side characters. Eindoordeel: 4/10.
