Dit moet je weten voordat je met Roaccutane begint

Als ik zeg dat ik de afgelopen tien jaar ieder middeltje heb geprobeerd om van mijn acne af te komen, dan overdrijf ik niet. Er zijn oprecht duizenden euro’s doorheen gegaan aan benzoyl peroxide, veel te dure cleansers, peelings, noem het maar op, om alsnog met enorme kraters op mijn gezicht achter te blijven. Waarom ik niet gewoon naar de dermatoloog ging? Dat vraag ik me tot de dag van vandaag nog steeds af. Achteraf had ik dit veel eerder moeten doen, maar mijn eigenwijze kop dacht het zelf wel te kunnen oplossen. Nou, mooi niet. De dermatoloog hoefde nog geen minuut naar mijn huid te kijken en ik kreeg al het advies om aan de Roaccutane te gaan.

Voor de mensen die geen idee hebben wat dit is: in skincare-land wordt deze kuur gezien als laatste redmiddel voor je acne. Iedere dag slik je een bepaald milligram en dit zouden je pukkels als sneeuw voor de zon laten verdwijnen, letterlijk. Aan die woorden zijn weinig gelogen, want na vier maanden aan de kuur te zitten, heb ik voor het eerst sinds tien jaar een volledig egale huid. En dit voelt fantastisch. Ik ben nog nooit zo zelfverzekerd geweest als dat ik nu ben, terwijl ik me de afgelopen vier maanden zeker niet altijd zo heb gevoeld. De kuur is op z’n zachtst gezegd intens en heeft zo z’n handleiding waar je ongetwijfeld mee te maken gaat krijgen.

De talgproductie van je huid stopt
Of in andere woorden: ieder stukje van je lichaam wordt gortdroog. Doordat roaccutane de talgklieren in je huid afbreekt, maakt je lichaam geen olie meer aan waardoor iedere centimeter van je lichaam wordt uitgedroogd: je gezicht, je lippen, je handen, je benen, je ogen. Zelfs de binnenkant van je neus heeft het er maar zwaar mee dus sta er vooral niet van te kijken als je ineens een bloedneus hebt.

Je kunt last krijgen van moodswings
Alhoewel Roaccutane geen hormonen bevat, is het wel bewezen dat de kuur kan zorgen voor stemmingswisselingen. Dat hoeft overigens lang niet bij iedereen het geval te zijn, maar ik heb ze helaas wel gekend. En de mensen om mij heen ook. Geen pretje, kan ik je vertellen.

Zonder lippenbalsem overleef je het niet
Mijn tube tepelzalf (wondermiddel voor droge lippen) heeft voor mij dezelfde waarde gekregen als mijn telefoon: ik ga de deur niet uit zonder. Iedere twintig minuten moet ik wel smeren, anders hangen de losse vellen aan mijn lip. Zo snel gaat dat.

Niet iedereen kan en mag het gebruiken
Net als met andere medicatie, zijn ook deze pillen iets niet voor iedereen weggelegd. Zo is Roaccutane strikt verboden als je zwanger bent of borstvoeding geeft; je moet niet voor niets iedere maand kunnen aantonen dat je niet zwanger bent. Ook mensen met diabetes of een vorm van depressie moeten oppassen.

Je krijgt meer spierpijn dan normaal
Een legday is op zichzelf al zwaar genoeg, laat staan als je er achteraf nog eens gigantische spierpijn van krijgt. Soms kon ik een hele week niet sporten, omdat ik nog moest bijkomen van de week ervoor. Al vond ik dit soms ook een heel mooi excuus, moet ik toegeven.

In het begin wordt je huid erger
Mij werd verteld dat het zou verergeren, maar ik had me er niet op voorbereid dat het zo erg zou worden. De tweede en derde maand zijn even heul pittig, maar als je eenmaal ‘de purge fase’ hebt gehad, ben je er zo goed als vanaf.

Het werkt niet altijd
Ja, het wordt als laatste redmiddel gezien, maar dit betekent niet dat het bij iedereen werkt. Het heeft een slagingspercentage van 80% als je het minstens vier tot vijf maanden de tijd geeft. Bij sommigen duurt dit nog langer.

Je verbrandt sneller
En met snel, bedoel ik ook echt snel. Normaal gesproken kwam ik de dag wel door met factor twintig, maar nu moet ik mezelf minimaal met het dubbele insmeren. Oppassen, dus. Een schrale gevoelige huid in combinatie met verbranden klinkt al niet lekker, en dat is het ook niet.

Maar, hé, laat dit je vooral niet afschrikken. Roaccutane is een van mijn betere beslissingen van vorig jaar geweest, ondanks alle bijwerkingen want ook die zijn maar voor een korte termijn. Houd dat maar gewoon in je achterhoofd.