Bachelorpraat: dit is de ware aard van de vrouwen

Vorige week probeerde Rien ons te shockeren door met een nieuwtje te komen dat we eigenlijk allemaal al wekenlang hadden zien aankomen. Ondanks het feit dat velen van ons twijfelden over de vraag of hij misschien tóch tegen Paul zou zeggen dat híj zijn grote liefde bleek te zijn (gezien Pauls overdreven geschrokken reactie), vertelde Rien inderdaad gewoon dat hij er met Femke vandoor wilde gaan. Eline hoopt dat ze door het vertrek van Rien en zijn vrouwen meer tijd met Paul kan doorbrengen. Ik begrijp deze logica niet helemaal, tenzij de dates echt zo kort waren als wij te zien kregen, omdat de cameraploeg door moest naar Rien.

Deze week krijgen we familie en vrienden van de vrouwen op bezoek. De beste manier om te kijken of iemand wel echt bij je past is door hen kennis te laten maken met de mensen die het dichtst bij je staan. De vriendin van Eline is echt hetzelfde type als zij is, bij Yvonne moet ik toch iets beter zoeken naar de connectie, maar of de moeder van Josephine echt haar moeder is, daar kunnen we niet aan twijfelen. Die ogen zijn exact hetzelfde. Het lijkt mij een goed plan een kritische moeder te laten meekijken. Ouders kijken  namelijk dwars door die trucjes van charmeurs heen.

Net als ‘klik’ is ‘openstellen’ een woord dat regelmatig terugkomt. Met name Yvonne heeft moeite met dat openstellen; eigenlijk is ze er gewoon klaar mee en heeft ze wel zin om naar huis te gaan. Gelukkig wordt die negatieve vibe even doorbroken, we mogen namelijk toekijken hoe knus Rien en Femke het samen hebben. Behalve dat Rien wel drie keer zegt dat hij het zo fijn vindt dat Femke er is, worden er verder weinig woorden gewisseld tussen die twee. Nou ja, hij laat haar ook nog even weten dat het haar schuld is dat hij zich vergeet te scheren. Ik hoop voor Femke dat hij het dan alleen over zijn baard heeft. Rien verzekert ons er echter van dat hij ondanks deze grotemensenrelatie het kind in zichzelf niet kwijtraakt: hij laat Femke trots horen hoe goed hij al heeft leren tellen.

Terug in de vrouwenvilla mogen we zien hoe emotioneel Josephine wordt bij de hereniging met haar moeder. Ik heb niet eerder zo veel compassie voor Josephine gevoeld, en ik denk dat dit ook indruk maakt op familieman Paul. Als Eline vervolgens met Paul en haar beste vriendin op date gaat, vindt ze het nodig om haar vriendin te laten weten dat ze wel baalt dat ze wéér niet alleen met Paul is, ‘maar gezellig dat je er bent, hoor’. En daar kom je dan helemaal voor naar Zanzibar. Yvonne en haar BFF krijgen een leukere date met Paul: zij gaan cocktails drinken en karaoke zingen. Helemaal ontspannen oogt het niet, maar ik zie Yvonne eindelijk loskomen en ze laat een vrolijke kant van zichzelf zien.

De volgende ochtend mag Paul met zijn brakke hoofd ontbijten met Josephine en haar moeder. Voor Paul het moment om Josephine eens flink ‘in het zonnetje te zetten’. Wel realiseert hij zich op een gegeven moment dat het misschien een beetje te veel van het goede is; het begint erop te lijken dat hij vooral indruk wil maken op haar moeder. Hij hoopt dan ook dat Josephine later op haar moeder gaat lijken.

Er is geen rozenceremonie. Paul vertelt de dames één op één wie er mee mogen op 24-uurs date. Zonder twijfel kiest hij voor Josephine, want ze klikken. Ik ben ondertussen erg blij dat het woord ‘klikken’ weer zijn comeback heeft gemaakt. De keuze tussen Yvonne en Eline is wat lastiger. Met Yvonne zou hij wel door één deur kunnen. Voor mij persoonlijk zou dat niet echt voldoende reden zijn om een relatie met iemand te beginnen. Paul realiseert zich dat ook, want hij kiest ervoor Yvonne naar huis te sturen. Maar dat laat ze niet zomaar gebeuren: ze besluit het moment te gebruiken om Eline eens lekker in een slecht daglicht te zetten. Zo zegt ze dat Eline hem niet kan geven wat hij nodig heeft en dat hij nog wel achter al haar slechte kanten komt, die Yvonne al heeft mogen aanschouwen als Paul niet in de buurt was. Wanneer ze weer bij de andere vrouwen terugkomt gooit ze er nog een schepje bovenop. ‘Hij gaat toch voor iemand waar hij al mee heeft gezoend’ en: ‘Ik zoek een man die betere keuzes maakt’, gevolgd door de verzachtende woorden: ‘Nee hoor, haha!’ Ik weet de motivatie hierachter niet, maar het lijkt me een ongezellige vibe, zo vlak voor je exit uit de villa na al die weken. Stiekem ben ik toch wel heel erg benieuwd of het er echt zo anders aan toe ging buiten de camera’s om. Give us some juice!

Paul moet volgende week, na de 24-uurs dates, kiezen wie hij zijn final rose geeft. Als ik moet gokken denk ik toch dat hij voor Eline gaat, gewoon omdat hij haar spannender vindt. Op de een of andere manier voelt het nog niet echt alsof Paul er echt klaar voor is om zich te settelen met een veilige keuze als Josephine.