Thank God It’s Almost Christmas: Daphne Deckers

Nog 29 dagen, op het moment van schrijven, en we zetten de telefoon op stil, leggen het eet-infuus aan, en staan even stil bij waar we tevreden mee zijn en trots op zijn. Kerst, kortom. Om vast in de stemming te komen, bevraag ik een aantal van mijn lievelingen uit het vak over mijn favoriete feest. Vandaag zet ik onder de mistletoe: Daphne Deckers.

Daphne, ik gok gewoon dat iemand als jij, die houdt van het huiselijke, een echte Kerst-fan is. Richard, Alec en Emma weer onder één dak en rust hebben voor bord en boek. Klopt dat?

“Ik ben écht een Kerst-liefhebber. Ik ben hier thuis al jaren Chef Decoratie. Richard heeft wel eens gezegd: ‘Je kunt nog beter tussen een nijlpaard en het water komen dan tussen Daphne en de kerstboom,’ haha… Als in september de nieuwe Vondels-kerstballencollectie online komt, begin ik meteen te grasduinen: wat is er nieuw, wat vind ik leuk, wat heb ik nog niet? Als je wacht tot Sinterklaas, zijn de leukste ballen er allang uit – waarschijnlijk omdat er nog veel méér van die vroege fanaten zijn zoals ik.”

Geen bitterballen-ballen

“Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik inmiddels een beetje ben uitgekeken op al die rare ballen, van friet met mayo tot haring met uitjes… Ik heb al jaren veel gekke ballen in mijn boom, maar nu je er ook tieten en bitterballen in kunt hangen, merk ik dat ik langzaam weer overga op wat klassiekere kerstornamenten.”

“Mam, ga toch zitten!”

“Rúst heb ik met Kerst in ieder geval niet, haha… Ik vind het inderdaad heerlijk als iedereen thuis is, dus de kinderen met aanhang. Maar met zes man is er altijd wel iets dat de oven in moet of de tafel moet worden omgeturnd van lunch naar diner. De kinderen zeggen altijd: ‘Mam, ga toch zitten!’, maar ik vind het gewoon gezellig om in de weer te zijn met kersttakken, kaarsen, mooie servetten en ander getrut. Ik kan niet zo goed koken, maar ik kan wel decoreren. Mijn zoon Alec is bij ons de vleeskoning: hij gaat helemaal los met speciaal vlees, de sous vide, temperaturen en wat doet-ie allemaal. Emma daarentegen is vegetariër, dus zij maakt heerlijke groentestoven. Mijn schoondochter Michelle maakt een geweldige sticky chicken. En Richard is van de logistiek: hij sleept met de stoelen, de grill en de gourmetset.”

Hoe ziet Kerst eruit in huize Deckers-Krajicek?

“We doen om te beginnen heel veel spelletjes. Code Names is momenteel onze favoriet, maar we spelen ook graag Pictionary, 30 Seconds, Beverbende, Vampierenjacht, Cluedo en natuurlijk de gouwe ouwe: Jenga! Richard, Emma en Alec zijn alle drie strategische denkers, en ik totáál niet, dus ik win eigenlijk zelden met spelletjes. Zelfs met woordspelletjes zoals Scrabble veegt Richard me van het bord af omdat ik alleen maar bezig ben met “mooie woorden leggen” en Richard vooral op de dubbele woordwaarde en de kleurtjes let.

Ik win trouwens wel met Pictionary, omdat ik heel snel en simpel iets kan tekenen. Bij mijn moeder thuis spelen we met de feestdagen graag Yahtzee rondom een pan tomatensoep, oma’s gebraden kip en zelfgemaakte appelmoes. Mijn moeder gooit alleen buitensporig vaak Yahtzee; geen idéé hoe dat qua kansberekening zou moeten kunnen, haha!”

En komt dat een beetje overeen met je ideale Kerst?

“Ja, eigenlijk wel. Ik ben met Kerst ook wel op een tropisch eiland geweest, maar dat is het toch niet helemaal, zo’n kerstboom op het strand. Ik houd veel meer van de Oostenrijkse sfeer, met sneeuw en kaasfondue. Best gek eigenlijk, onze westerse obsessie met een besneeuwde kerst; ik geloof niet dat Jezus in Palestina ooit sneeuw heeft gezien. In Spanje zijn de kerststallen heel anders: daar zien ze eruit alsof ze in het Midden-Oosten staan, met kamelen, een waterput en veel meer de Bijbelse sfeer.

Zelf ben ik niet gelovig; ik geloof in mensen. Als ik iedereen om me heen heb waar ik van houd en als het iedereen goed gaat, is mijn kerstsfeer al helemaal top. We zitten ook zeker niet in gala aan de tafel. Mijn dochter, schoondochter en ik kleden ons vaak wel mooi aan, maar de mannen in huis zitten het liefst in een joggingbroek, haha… Het belangrijkste is toch dat iedereen relaxt is en kan genieten?”

Het zal ook de eerste Kerst zijn zonder Rafa, jullie lieve hond. Zie je daar tegenop, of is dat gemis elke dag aanwezig en doet Kerst daar niet zoveel aan af?

“Het verlies van Rafa was na 15 jaar echt een shock. Mijn god, wat kun je toch veel van een hond houden. Op zijn 15e verjaardag was hij nog heel levendig. Wel wat moeilijker ter been, maar dat hij een maand later zó ziek zou worden dat we hem hebben moeten laten inslapen… Nee, dat had ik niet verwacht. Hij ligt bij ons in de tuin, onder een mooie grafsteen. Soms ga ik bij hem zitten en vertel ik van alles wat er gebeurd is. Zijn twee manden staan er nog steeds. En ik heb een kerstbal van hem laten maken, met zijn foto erop. Zo is hij er toch nog een beetje bij.”

Je hebt net een boek geschreven over de kracht van ouder worden. Heeft Kerst met de jaren ook een andere lading gekregen voor jou?

“Ik weet dat ik nu heel ouwemutserig ga klinken, maar hoe ouder je wordt, hoe meer je beseft dat de aanwezigen het cadeau zijn. Ik weet ook eigenlijk niet meer zo goed wat ik op mijn verlanglijstje moet zetten. Dat iedereen er ís, dat vind ik het leukst. Dankbaar zijn voor je gezondheid is nog zoiets dat komt met de jaren. Als je jong bent, vind je het heel normaal dat je je kiplekker voelt en nachten door kunt halen. Maar dat ‘later’ waar we het altijd over hadden, dat is dus nu, haha!”

Ben je het type dat wacht met de boom tot 6 december, of zeg je: ‘Sint en Kerst kunnen prima naast elkaar bestaan; ik zet die boom in november al op!’

“Richard is 6 december jarig, en toen de kinderen klein waren, hadden we Pakjesavond op 5 december en dan hup, ’s ochtends die kerstboom erin. Nu zet ik de boom al veel eerder neer; de intocht van Sinterklaas is meestal mijn cue. Ik vind dat het prima naast elkaar kan bestaan. Al die lichtjes brengen alleen maar meer gezelligheid.”

Kunst of echte boom?

“Ik ben ooit begonnen met een echte boom, maar die naalden vond ik niet zo’n succes met kleine kinderen. Inmiddels heb ik al jaren twee kunstkerstbomen: een besneeuwde die ik altijd volhang met witte ornamenten, en een heel licht besneeuwde, die rood wordt opgetuigd. Het klinkt misschien gek, maar ergens vind ik het ook zielig voor zo’n dennenboom die jaren zijn best heeft staan doen om vervolgens omgehakt te worden voor de ‘gezelligheid’. Ook met kluit lijkt het me geen pretje voor zo’n boom: uit de grond getrokken, een paar weken zweten in zo’n warm huis en dan weer naar buiten. Ja, ik weet dat het onzin is, haha… Heel veel mensen houden juíst van een echte boom, ook door de heerlijke dennengeur. Maar een kunstkerstboom met de lichtjes er al in is gewoon superhandig.”

Hebben jullie een terugkerend menu, of ga je begin december al proefkoken?

“Het ‘terugkerende menu’ is bij ons meestal gourmetten: dat lukt altijd, zelfs met twee linkerhanden zoals ik.”

Wat was je mooiste Kerst ooit?

“Ik weet niet of het mijn ‘mooiste’ Kerst was, want er zijn er al zoveel geweest en iedere Kerst heeft weer iets speciaals. Maar afgelopen jaar waren Richard en ik 30 jaar samen en 25 jaar getrouwd, en dat hebben we gevierd met de kinderen en hun partners in Orlando. We zijn allemaal dol op Disney, pretparken, achtbanen, Star Wars, Marvel, Harry Potter – en dat heb je daar in overvloed. Plus, het is altijd práchtig aangekleed met Kerst.”

En is er ook een Kerst die je het liefst wegmoffelt in een ver hoekje van je geheugen?

“Toen mijn broer en ik klein waren, hadden mijn ouders nog een kerstboom met échte kaarsjes. Die hebben wij op een ochtend (toen mijn ouders nog in bed lagen) aangestoken en prompt stond de kerstboom in brand. Dat droeg niet bij aan de sfeer, kan ik je vertellen…”

Heb je een favoriete Kerst-playlist?

“Nee, helemaal niet zelfs. In de weken naar Kerst toe heb ik alle liedjes alweer zó vaak gehoord dat ik Mariah wel kan kielhalen. Geen playlist voor mij!”

Welke kerstfilm wordt elk jaar sowieso bekeken?
“We doen meestal wel een paar classics: de oude Ghostbusters, of de eerste Harry Potter, Lord of the Rings. Vorig jaar hebben we alle Aliens erdoorheen gejast. En Gladiator, natuurlijk. Wat een topfilm.”

En dan 27 december: gaat die boom er dan meteen uit, of wacht je tot 6 januari met naalden verzamelen?
“In Spanje, waar we vaak zijn, blijft de boom staan tot Driekoningen; dan krijgen de Spaanse kinderen pas hun cadeautjes. Maar als ik heel eerlijk ben… de dag na Kerst voelt die boom al anders, en na Oud & Nieuw moet-ie er helemáál uit. Nieuwe ronde, nieuwe kansen!”