De loafer was dus een boerenschoen

Pen in de hand en papier op je bureau? Het modecollege begint, met vandaag als onderwerp: de loafer. Volledig vanwege mijn huidige crush op die denimvariant van Hermès die vanzelfsprekend elke euro (en het zijn er veel) waard is, want loafers kunnen overal. Chic, casual, onder een jeans of een shortje… En hoe heerlijk is het om er zo zachtjes in te glijden zonder veterdiploma.

De eerste
De allereerste loafer werd gemaakt door Raymond Lewis Wildsmith (de kleinzoon van een beroemd schoenmakersduo) voor koning George VI. De schoen was bedoeld als huisschoen, om te dragen onder zijn jachttenue. Het model heette eerst 582, daarna 89 en vervolgens het iets logischer The Wildsmith Loafer.

Waar komt de naam loafer vandaan?
The loafer area is daar waar de koeien gemolken worden op een boerderij. Veel boeren droegen tijdens het melken schoenen die ze makkelijk aan en uit konden trekken. Deze schoen werd ook veel gedragen op boerderijen in Noorwegen, en de schoen is ook wel bekend als de Weejun, wat dan weer de fonetische versie is van de laatste twee lettergrepen van Nor-we-gian.

En wie bedacht dat leren laagje op de wreef?
Dat is dus geïntroduceerd door D.H. Bass, maar John R. Boss maakte dat van metaal in de vorm van de lippen van zijn vrouw. Zo had hij als hij het huis verliet de kus van zijn vrouw op zijn voeten bij zich.

De naam penny loafer, hoe is die ontstaan?
In de jaren ’50 droegen studenten vaak een penny of een dime in dat leren lipje. Deels als versiering, deels als een muntje achter de hand voor het geval je het nodig had. Vandaar de naam de penny shoe. De loafer maakte een enorme vlucht toen Gucci de loaferschoen introduceerde. Vooral de versie zonder hiel is de perfecte interpretatie van het woord slip-on.