En nu ben ik dus verslaafd
Het begon een jaar of drie, vier geleden. Covid had ons in de klauwen en ik voelde een grijs dekentje van neerslachtigheid over me uitgerold worden. Het paste niet bij me, dus ik zocht een medicijn. Het werd rennen met oortjes in. Big Willie Style, Black Eyed Peas en Arrested Development deden hun werk vrij goed. Behalve dan dat die oortjes tijdens sprintjes (wie kan er in vredesnaam niet heel hard rennen bij Miami?) consequent uitrolden en ik dan volledig uit mijn flow was.
Tot een paar maanden geleden was ik dus maar headphone-vrij, totdat ik werd uitgenodigd op een snoepreisje waar Londen én David Beckham op me wachtten, georganiseerd door Bowers & Wilkins. Om me voor het leven te verpesten, stuurden ze hun, ook nog eens in beeldig olijfgroene, PX72-nog-wat-headphones op en sindsdien strijk ik zelf met die headphones op. Ook ideaal als je geen zin hebt om te praten tijdens het uitlaten van je hond. Je ziet er meteen ontzettend drukbezet uit en geen hond die goedemorgen tegen je durft te zeggen.
Als je denkt dat Bowers & Wilkins het daarna welletjes vonden om mij te verwennen: nee. Vorige week gingen hun nieuwe in-ears ‘in première’ en ook die vonden hun weg naar mijn brievenbus. Sterker nog; ze stuurden ze van tevoren op zodat ze nog mee konden naar Italië, waardoor mijn dochter de headphones claimde en ik me op deze nieuwe gadgets kon storten.
En deze gaan niet meer uit. Ze zitten lekker ‘klem’ in de oorschelp, dus geen uitvalgevaar. Ik heb er zelfs een barre-workout mee geprobeerd en ze bleven stevig zitten. Verder gaan ze echt lang mee; 6,5 uur, en je kan ze gewoon opladen met het snoer van je Apple-laptop, dus ideaal voor mij. Ik kreeg ze in Dove White, maar ze zijn er ook in dat mooie olijfgroen, donkerblauw en anthracietzwart. Verder hebben ze ‘carbon cone drivers’ waardoor de muziek minder vervormt en je kleine nuances in de muziek heel goed hoort.
En ook best een lekker idee dat David Beckham met dezelfde in-ears loopt als jij, toch? Ik vind het ook een perfect cadeau voor een man, want daar kan ik in ieder geval nog wel eens mee worstelen.
Nu houd ik op met mijn promopraat. Niet betaald, gewoon blij. Ik ga weer even Adele luisteren en de Mount Everest aan was wegstrijken. Want dat kan heerlijk tegelijk.
