Expeditie napraat: dit was echt een kippenvel moment

Either you hate him, or you love him. Maar hoe je het ook wendt of keert: vandaag is de laatste dag van de zelfbenoemde Tarzan op zijn naaktstrand. Het is tijd voor de finale, en het enige wat we zeker wisten, was dat Good Karma Kiran het tegen Tarzan Timor zou moeten opnemen. Na een niet zo spannende evenwichtsproef mocht ook Marijn zich bij de mannen in de finale voegen. Kiran kijkt terug op zijn tijd met Thomas op Titaneneiland en de eerste keer dat hij oesters proefde. ‘Ik heb geleerd dat je veel meer aankan dan je denkt’ zegt hij trots, onder begeleiding van de soundtrack van ‘Inside Out’ (om nog even te benadrukken dat het hier om persoonlijke ontwikkeling gaat?), en als een topsporter dat zegt weet je hoe diep ze moeten zijn gegaan. Ze steken hun marshmallows in het kampvuur, en even voelt het alsof dit eigenlijk het einde van Expeditie Robinson zou moeten zijn.

Mijn interesse is eigenlijk nergens meer te vinden

Misschien heeft het te lang geduurd, of is het dat ik gewoon van het begin al zeker wist dat er voor mij maar één Robinson in het spel was, maar ik kan mijn aandacht er gewoon niet echt bij houden. De proef zelf duurt niet eens zo lang, het lijkt juist in een paar minuten voorbij te zijn, maar toch erger ik me weer overdreven aan Nicolette en Art die live beschrijven waar wij op dat moment naar zitten te kijken, inclusief net te vaak een ‘kom op!’, die helemaal niemand de kracht geeft die ze nodig hebben op dat moment. Kiran’s kalmte komt ook in de ze proef weer naar voren, en ik vind zijn eigen vergelijking met Mowgli dan ook wel erg passend: hij slingert zo rustig tussen de stenen door naar het laatste onderdeel.

Er is maar één ding waar ik me druk om maak

Dat ik me vanaf dag één behoorlijk irriteerde aan Timor is inmiddels wel duidelijk. En als ik mag raden hoeveel mensen net als ik hopen dat Kiran deze Expeditie wint, dan gok ik dat het toch wel 50% van de kijkers moet zijn. Juist daarom is het voor mij best irritant dat één van mijn zussen helemaal weg is van Timor. Want als Kiran door iemand moet worden ingehaald, dan is het Marijn. Hoe lullig het ook is: ik hoop stiekem gewoon dat Timor als laatste eindigt. En guess what. Mijn gebeden zijn verhoord: Kiran wint Expeditie Robinson 2024 en springt als een blij kind met een salto het water in. Marijn is oprecht heel erg blij voor hem, en ik voel dat ik kippenvel krijg van dat lieve moment van hen zo samen. Ergens op een ander vlot zien we Timor die een beetje kwaad zit te balen. Hij ziet er ook uit als een klein kind, maar dan wel een heel boos kindje. We krijgen nog een montage te zien van Timor’s mooiste momenten op het eiland (waarom weet ik niet, want hij is immers niet de winnaar). Gek genoeg zit er tussen die hoogtepunten van hem niet één van zijn blote billen momentjes.