Expeditie napraat: opeens heb ik Hamza in het vizier

Het was weer tijd voor een vrijwillige vertrekker! Jamie lijkt misschien een stiller type, niet echt aanwezig op het eiland en gewoon prima om erbij te hebben, ze blijkt óók een hele goede gesprekspartner te zijn. Dit werd mij pas duidelijk op het moment dat zij ervoor koos zichzelf op te offeren voor Ramon. Haar plan om zichzelf te laten wegstemmen lukte uiteindelijk, maar het druist wel tegen de droom van Ouassima in. Bij de eilandraad kreeg Jamie super veel lieve woorden te horen van iedereen. Er zijn blijkbaar, zonder dat wij thuisblijvers daar iets van hebben gemerkt, enorm hechte vriendschappen ontstaan.

Even een paar dingen die ik heel erg opvallend vond

Op Ouassima’s verjaardag werd er zelfs een cupcake gedeeld met z’n allen. Ondanks dat het mij vrij veel stress gaf (want smetvrees en iedereen nam hapjes van elkaars speeksel, en ook maakte ik me druk of er wel genoeg was voor iedereen: de happen die werden genomen waren gróót!), vond ik het heel erg lief dat ze dat zo met iedereen wilde delen. Tijdens de proef kreeg ik echt respect voor Hamza, die met zijn dunne lijf tussen die twee sterke topsporters in bleef hangen, en ze zelfs in die positie nog weet te motiveren om door te zetten. Uiteraard werd mijn liefde voor Kiran nog even versterkt, toen hij opgaf en Nouchka liet winnen. Wat een lieverd is het toch. Toen hij door Nouchka wordt meegenomen naar Winnaarseiland was hij met een klein houten plankje aan het proberen om te surfen. Ik weet niet of hij nog meer gunfactor nodig heeft, maar wat mij betreft zit die meter nu op z’n max.

Ik voel toch wat angst over Timor’s terugkeer

En eindelijk gaat het dit keer even niet alleen maar over Timor. Nou oké, toch wel een beetje. Want het lukt Nouchka om ‘koning Timor’, zoals hij irritant genoeg door Nicolette wordt genoemd bij de eilandraad, van zijn eigen eiland te verbannen. Je zou denken: ‘ah, nu wordt Timor weer even met zijn beide beentjes op de grond gezet,’ maar niets is minder waar. Timor zou Timor niet zijn als hij niet ook aan zijn return op het gewone eiland een narcistische draai wist te geven. Maar ondanks dat Timor zijn terugkeer als een groots moment ziet, verloopt alles deze eilandraad nog volgens plan. Nadat er weer overdreven veel stemmen werden ingezet (nogmaals: waar komen die in godsnaam vandaan?!) vertrekt Jamie van het eiland. Het was zo gemoedelijk op het eiland de laatste tijd. Timor’s afwezigheid zorgde voor een soort rust, alles verliep eerlijk, en er waren geen echte ruzies. Dus de belangrijkste vraag is: wat gaat er veranderen, nu de tiran terug is? Misschien is het de volgende eilandraad al over, nu ze weten dat Timor niet onoverwinnelijk is. Maar dan moeten we eerst maar eens zien hoe sterk zijn maag is. Wellicht sla ik de volgende aflevering maar even over, met die eetproef op de planning…